Vandaag zat er weer een schattig hondje bij Appie buiten
aangebonden. Ik heb altijd de neiging om erbij te blijven wachten. Want ik vind
het doodeng. Je hond kan getreiterd worden door omstanders. Klem gereden door
winkelkarretjes. Onder een omvallende fiets komen. Zichzelf ‘kelen’ met de riem
die aan het fietsenrek bevestigd zit. En hoe reageert je hond op een
opdringerig kind? Plus een ontvoering - zeker in tijden van crisis - is zeer reëel. Hij of
zij wordt in razend tempo opgepakt, in de auto gezet en meegenomen. Gebruikt
voor de broodfok of verpatst in het buitenland (de grens is immers vlakbij).
In beide gevallen vind je ‘m nooit meer terug. Of net als ons toenmalig oppashondje dat door haar eigenaresse eventjes bij de sprmrkt werd neergezet en prompt werd
meegenomen door een plaatselijke drunkie of junkie. Deze mensen identificeren
zich met de ‘achtergelaten’ hond omdat ze zichzelf ook in de steek gelaten
voelen en eigenen zich de hond zonder blikken of blozen ‘goedbedoeld’ toe.
Gelukkig werd ‘ons’ hondje na een heftige zoekactie van een dag weer gevonden.
Het had heel wat voeten in de aarde om haar te bevrijden en pas na enkele dagen
was ze van de schrik bekomen.
Lieve hondeneigenaars, denk niet te lichtzinnig over het feit dat je
hond niet met een vreemde mee zal gaan. Intimiderend gedrag, een (vage) bekende
met kwaad in de zin, of een lekkernij kunnen de hond ontvankelijk maken om toch
mee te gaan. Neem je hond alleen mee naar een hondvriendelijke winkel of een
waar je de hond direct vanachter het glas in de gaten kan houden, want voor je
het weet is je hond foetsie.
www.kluifje.com - de originele hondensite met
kunst, cultuur & vermaak