zaterdag 1 september 2012

AAF NOOT MIES

aaf noot mies
 
In haar column Vark in Onze Taal (nr.9 2012) refereert Aaf Brandt Corstius aan het taalgebruik van haar peuter. Onder invloed van haar zoontje bezigt ze zelf ook jip-en-janneketaal. Als ze onderweg een hond aanwijst dan zegt ze ‘Kijk, een waf-waf’ tegen haar zoon. Ik herken het. Hier in het Zuiden kopiëren moeders identieke brabbeltaal, alleen spreken kinderen over een Wouwou als ze een hond bedoelen. Ik vond het voorheen best vreemd dat ouders hun kinderen eerst surrogaat woorden aanleren, alvorens de volwassenentaal bij te brengen. Zeg toch gewoon ‘hond’, denk ik dan geërgerd. Want naast het feit dat je onnodig een verkeerd woord aanleert, groeien kinderen op met het besef dat honden per definitie blaffende bontjassen zijn (denk hierbij aan het roodkapjessyndroom). Aaf heeft zich in de materie verdiept en komt tot de conclusie dat trotse ouders de originele uitdrukkingen van hun kind gewoon schattig vinden en daarom aanmoedigen. Voor de taalontwikkeling schijnt het weinig uit te maken of je het idioom van je kind wel of niet corrigeert. Naarmate kinderen opgroeien, past hun woordenschat zich aan het niveau van hun leeftijd aan. Bedankt Aaf, we zijn inderdaad nooit te oud om te leren.
 
www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak
mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment