‘Nou, als ik geen hond had gehad, liep ik hier nu niet, zegt de
man in regenpak tegen ons. ‘Oh, maar wij hebben wel een hond’, is mijn impulsieve
weerwoord, ‘hij loopt aan de andere kant van het opgeworpen walletje parallel
met ons mee. Onttrokken aan onze supervisie.’ Ik trek een grimas. 'Zo speelt hij
een spelletje met zichzelf: de eenzame witte wolf op de prairie. Hij meldt zich
op het komende kruispunt. Wedden?' Et voilà, zie daar twee spitse oren boven het
talud uitsteken. Batman returns.