KANGOEROE

 

We hebben weer een kangoeroe!

METROSTATION

 

Dat er aangelegde tunnels bestaan, is ons sinds de rebellenclub bekend. Maar dat er ook een metrostation is? Het lijkt alsof Pop de trap afdaalt en bij de volgende halte weer bovengronds komt; ze rent met TGV-snelheden, want onderweg zijn zien we haar niet. Al met al is ze met dat heen en weer gereis een half uurtje zoet. Het is heerlijk om op het 'perron' in de zon te wachten.

POPTIMAAL

 

Nog een dikke maand en het jaar zit erop. Veel collega's willen graag hun restant snipperdagen of de extra opgebouwde corona-uren inwisselen voor tijd. Dat betekent volop werk voor freelancende invallers zoals Pops vrouwtje. Te veel afwezig naar Pops zin, terwijl baasje en vrouwtje elke week de agenda's naast elkaar leggen en alles poptimaal rondom ons poppetje plannen. Wanneer ik drukdrukdruk tussen de bedrijven even thuis uitpuf op de bank, ligt Pop meteen bovenop me: zo, die kan niet meer weg.

POOTJE LICHTEN

 

Een volle blaas. De reu heft zijn poot op om te plassen, simpel. Wanneer uw hond zijn pootje omhoog houdt, is het best mogelijk dat hij tegelijkertijd een bepaalde plek wil markeren. Veel eigenaars denken dat de hond zich daarmee uitsluitend dominant of (agressief) uitdagend gedraagt. Volgens honden- en wolvenexpert Günther Bloch is een geurvlaggetje planten slechts een van de vele bedoelingen die een hond heeft met zijn urine. Volgens hem is het de normale gang van hondse zaken dat honden via hun achtergelaten plasje communiceren en gegevens uitwisselen. Honden zijn neusgeoriënteerde dieren die voor het overgrote deel hun reukorgaan gebruiken om informatie te verkrijgen.

U herkent het vast wel: bij de vaste uitlaatplek waar uw hond steevast soortgenoten ontmoet is het eerste paaltje of boom geweldig interessant, en de lantaarnpaal op de hoek van uw straat is altijd de pineut. Er wordt druk gesnuffeld en geplast. Hij noemt dit gedrag ritueel plassen. Het is te vergelijken met een graffitikunstenaar die zijn handtekening achterlaat: ik was hier.

Hondenpaartjes die een langjarige verhouding hebben, bevestigen hun onderlinge band door elkaars plasje te besprenkelen. Enkele seconden nadat een teefje geplast heeft zal haar partner (de reu) eroverheen plassen. Het heeft niets met dominantie te maken, de beide honden bevestigen zo hun hechte band. Hij noemt dit: relatie bevestigen.

Via het zogenoemde ressource plassen (markeren in de buurt van een eigendom - of zelfs over het voorwerp heen - bijvoorbeeld een bot of speeltje) geven honden het signaal af dat andere aanwezige hond(en) van zijn bezit af moet blijven. Dit komt zowel buiten de deur als binnenshuis voor. Bij een interne gelegenheid is het zeer begrijpelijk dat u dit gedrag van uw hond niet hoeft te tolereren: het is uw huis en u bepaalt de regels.

Nauw verwant en met dezelfde bedoeling is het territorium plassen. De hond duidt met zijn urine het eigen grondgebied aan: mijn! Honden snappen deze duidelijke boodschap over het algemeen en blijven braaf op afstand.

Meer interessante feiten vind je in het boek van Günther Bloch & Elli H. Radinger:

Wölfisch für Hundehalter: Von Alpha, Dominanz und anderen populären Irrtümern

KRATER

Een felgroene specht klapwiekt onhandig voorbij. In het hondenbos kijkt Pop kijkt niet op of om. Zelfs wanneer haar achterpoten ongewild rulle grond op haar rug strooien. Ze is veel te druk met zich een slag in de rondte te draaien in een steeds dieper wordende krater. De opgeworpen grond vormt een donkere kraag om het zwarte gat. Wanneer twee Portugese waterhonden het aandurven om haar kunstwerk in wording van dichtbij te bekijken, heft ze verstoord haar hoofd op. Geen tijd voor spelletjes. Wanneer ze klaar is met haar project (en ik de krater dicht), zal ze afgeleid moeten worden, anders zal ze vast en zeker verontwaardigd zijn.

DE HEILZAME WERKING VAN DE NATUUR

 

Steeds meer mensen met honden ontdekken

de heilzame werking van de natuur

EEN DAG NIET GEREND, IS EEN DAG NIET GELEEFD

POOLHOND

Op weg naar het hondenbos. Ons poppetje, net onder de warme dekens vandaan, bibbert in de auto. In het herfstbos is het kil en nat. Dikke druppels rollen met herfstbladeren mee naar beneden. Pop sprint weg voor een warming up. We lopen met een hondeneigenaresse en haar hond mee. Ze lacht als ze hoort dat Pop zo kouwelijk is: 'Ze is toch een poolhond?' Moi: 'Klopt, maar daar is het koud en droog. Dat is veel behaaglijker.' Zij: 'Aha, zoals op wintersport. Nou, ik stook dadelijk thuis ook de open haard op hoor.' Sneller dan verwacht, keert Pop terug. In haar bek een dikke korte stok die mee naar huis moet; zeldzaam. De eigenaresse lacht en wijst naar de stok: 'Ik geloof dat ze je wat duidelijk wil maken.' Moi schaterend: 'Aan openhaardhout hebben we niets, maar ze wordt nadat ze thuis gegeten heeft, wel ingestopt.'

HOE KRIJG IK MIJN HOND AAN HET SPELEN?

Spelen moet je leren. Spelende honden en contact hebben met soortgenoten houden de sociale vaardigheid in stand. Een wildebraspup probeert elke soortgenoot uit als speelkameraadje. Op weg naar volwassenheid vindt er een schifting plaats door opgedane ervaringen. Het leuke van onbekommerd spelen is dat er niets hoeft. Geen doelen behalen, behalve pret hebben. Je begint en het kan alle kanten opgaan. Open-ended heet dat in de pedagogische vakliteratuur. Honden houden niet van onvoorspelbaarheid. 

Spelen met wederzijds respect houdt in:

beleefd zijn en de hondenetiquette naleven

vrijelijk ingaan op een spelbuiging of uitnodiging tot spel

de honden zijn elkaars gelijke en wisselen regelmatig van positie en rang (rollenspel)

ontspannen contact 

aanpassen aan elkaars tempo, leeftijd en bouw

de tijd nemen voor een (pit)stop: even op adem komen ... en weer doorgaan

Laat ze het zelf maar uitzoeken is een veel gebezigde theorie die in de praktijk echt genuanceerder ligt. Verstandige baasjes houden wel degelijk een oogje in het zeil en sturen waar nodig bij. 

waarom speelt mijn hond niet 

Een hond speelt pas met een andere hond mits er aan bepaalde voorwaarden zijn voldaan. Oorzaken kunnen zijn:

Honden spelen alleen met aardige soortgenoten: vriendjes waarbij zij zich op hun gemak en veilig voelen.

Bij de doorsneehond ligt het vaak aan het ‘opgedrongen’ speelkameraadje of hij wel of niet speelt. Het is niet vanzelfsprekend leuk met de hond van een goedbevriende eigenaar.

De hond heeft nooit geleerd om te spelen. Hij herkent de uitnodiging tot niet.

De hond heeft slechte ervaringen in het verleden opgedaan.

De hond stoot andere honden af vanwege een gebrek aan sociale vaardigheden: hij kan bijvoorbeeld zijn opwinding nog niet regelen.

Oudere honden kunnen minder speels zijn dan voorheen. Redenen kunnen zijn de gezapigheid die bij de ouderdom hoort, verminderde mobiliteit of pijn. Met een passende spelmodus kan zelfs een oudje tot leven komen!

De omgeving leent zich niet voor ongedwongen spel. Er is geen schuil- of verstopmogelijkheid waardoor de hond zich onveilig voelt.

De hond haakt voortijdig af omdat de spelpartner ongewenste manieren heeft of zijn comfortzone niet respecteert.

Er bestaat ongelijkheid: de ene hond zit vastgeketend, de ander heeft volledige vrijheid.

Honden spelen het fijnst met een speelkameraadje met dezelfde speltechniek. Het eigen ras of type geniet daarbij de voorkeur: soort zoekt soort. Vermoedelijk begrijpen ze elkaars intenties en mimiek optimaal.

Elke individuele hond heeft een speciale manier van spelletjes spelen: de mate van lichamelijk contact, het soort spel, de duur en het tempo ervan, een ruwe of voorzichtige trant. Zo houden Labradors, Boxers, Doggen en aanverwanten vaak van onbehouwen contactsporten. Jachthonden hebben individuele interesses zoals speuren en snuffelen. Herderachtigen integreren hoeden en drijven in hun spel. Poolhonden zien weer graag de eigen comfortzone gerespecteerd en windhonden trekken het liefst sprintjes.