Het bijbehorende verhelderende verhaal is verschenen in het boek 'De rebellen maken er een bende van'. Te bestellen via:
woensdag 30 april 2014
dinsdag 29 april 2014
FRITS
De lucht betrekt. Skip had zijn zinnen gezet op langs de Maasoever scharrelen. Ik
geef toe vanwege de gemelde regen. Ik ben niet zo’n fan van de beemden meer
vanwege de onregelmatige keienpaden in combinatie met Skips pootgewrichten.
Plus na het weekendtoerisme en de weidende schaapskudde is het gebied vast een lopend
buffet. Skip is gefrustreerd omdat ik hem geen duimbreed geef. Als Fritske, een
vriendelijk Duitse Herder nadert, mag Skip los. De jonge onstuimigerd krijgt
credits van Skip. Er worden zowaar spelbogen gemaakt, waarna kort wordt geswingd.
Als Fritske te euforisch wordt en op Skips rug belandt, kaffert Skip hem kort uit.
Fritske begrijpt dat hij te ver ging en trekt zich terug. In Skips bek prijkt
een dun plukje witte haren. Hij had zichzelf in de staart gehapsnapt. Als er
ook nog een met hun fietsbel rinkelende colonne fietsers en drie gillende
ambulances, en vijf knetterende scooters voorbijkomen, heeft Skip er tabak van.
Ik wist het. De honden krijgen allebei een koekje. We gaan naar huis en halen
de schade vanmiddag in. Het bleef de hele dag droog trouwens.
maandag 28 april 2014
MIEREN
Het
saust. Toch heeft Skip het als vanouds naar zijn zin. We zien hem blijmoedig
golvend over de heide gaan. Wij schuiven telkens met Skip een bosvak op en
schuilen onder appelboom, berk, moerbei, wilg of grove den. Bij de Pinus
sylvestris defileert een voor ons curieuze stoet. Een centimeter brede mierenstrip
trekt zo ver als we het kunnen zien vanaf de grond naar boven. Naast de mieren
die omhoog klimmen, trekt een dooreenwriemelende file omlaag. Wat is er boven
zo schokkend dat alle mieren het willen zien? Of zijn ze misleid? Een mier die
nogal wat aanzien binnen de kolonie heeft, bestijgt als eerste de stam.
Mogelijk heeft hij zijn volk gouden bergen beloofd of een goed verzonnen
verhaal opgehangen over het fenomenale uitzicht. Wie het weet, mag het zeggen.
De volgelingen volgen zonder mitsen en maren, daar zijn volgelingen voor.
Eenmaal boven resteert de enige optie: omkeren. De mier die voorop ging, durft
op de terugweg niet tegen de klimmers te zeggen, dat er boven niets is. De
afdalers (met lege handen)voelen zich een beetje dom. Om geen gezichtsverlies
te lijden (net als in het sprookje ‘de nieuwe kleren van de keizer’) laten ze
de stijgers in de waan dat het aan de top zo fantastisch is dat je dat zelf
moet gaan ervaren. Wikipedia leert ons dat mieren dol zijn op de naalden van de
Pinus sylvestris die zij gebruiken voor het bouwen van hun mierenhoop. Het weer
is opgeklaard. Skip komt als geroepen. We gaan naar huis.
zondag 27 april 2014
ALSA NATURE
mat Kluifje
Gezien de mat en ander Kluifje spul zoals paperclips, koekjes (haha), speelgoed en smakelijke botten en botjes, kan het niet anders of bij Alsa Nature zijn ze fan van Kluifje. Bij de online-shop hebben ze trouwens nog meer handigs, lekkers en leuks voor baas en hond. En nee, dit is een compleet objectieve review; ik bezit geen aandelen in de firma.
zaterdag 26 april 2014
NO-GO
Het bijbehorende dorstige verhaal is gevangen in het boek 'De rebellen maken er een bende van'. Te bestellen via:
vrijdag 25 april 2014
woensdag 23 april 2014
OBSTRUCTIE
Skip en ik zijn verbonden door de lijn. Obstructie
door Skip. Hij maakt het opzettelijk moeilijk, zeg maar onmogelijk voor mij om
hem te volgen. Als hij niet los mag, dan zal ik dat weten ook. Het komt je vast
bekend voor. Eigenaar en hond lopen samen buiten. Een lantaarnpaal/boom/paaltje/
struik vul zelf in, waar de hond omheen of tussendoor gaat. De hond loopt aan
de linkerkant langs de paal. De eigenaar rechts. Op een gegeven moment komt de
hond aan het einde van zijn lijn. De eigenaar kan óf zelf voor links om de paal
heen lopen kiezen, of zijn hond terugtrekken en hem naast zich manoeuvreren.
Leuker is het om af te wachten (of
vragen) totdat de hond begrijpt dat hij zo niet verder kan en terug naar jou
komt. Ik vertel Skip
dat ik te groot ben om door de wilgen te manoeuvreren. Hij snapt het en volgt
de exacte stapjes terug naar mij. Ik vond het knap.
dinsdag 22 april 2014
BELAGER
Skip wordt zelden of nooit belaagd, dus ik hoef nooit
tussenbeide te komen. Overigens is hij uitstekend capabel om op afstand te zien
wat voor vlees hij in de kuip heeft. Voor diegenen die wel last hebben van belagers een tip van Mandy van Gelder. Probeer ‘m uit.
Je loopt met jouw hond
aan de lijn. Er komt een loslopende hond op jullie af. Er is geen eigenaar in
de buurt die zijn hond bij zich roept. Je kunt de (opdringerige) hond wegsturen
door gebruik te maken van jullie persoonlijke zone. Beschouw vijf meter
doorsnee als jullie persoonlijke zone. Dat houdt in dat als je de hond
wegstuurt vóórdat hij de vijf-metercirkel
binnenloopt, de hond naar je zal luisteren en om zal keren. Is de vreemde hond
binnen die vijf meter of al bij je hond, dan is het veel lastiger om de hond
weg te sturen. Die persoonlijke zone, die door honden bij elkaar wordt
gehonoreerd, (her)kent de hond omdat hij ‘m zelf ook heeft. Is het een andere
hond menens, maak dan gebruik van deze tip. Ik hoor graag van jullie of het
werkt.
maandag 21 april 2014
ZWEMSLAGEN
.JPG)
De eerste spontane zwemslagen van 2014 vonden plaats in een
drukkend warme Pasen. Wat kun je erover schrijven? Skip vond het verfrissend en verkoelend. Hij crawlde drie baantjes. Dat vond hij voldoende als start: conditie moet je langzaam opbouwen.
zondag 20 april 2014
PAASVUUR
Mmm pannenkoeken smullen
In de sloot trekt een langzaam zwemmende eend een
langgerekte smalle streep in het kroos (of is het een algenexplosie?). Komt het
door de dikke groene soep waar ze doorheen moet peddelen dat ze zo traag
vooruitkomt, of zou ze net als wij lasten hebben van de rook. Paasvuren van meer
dan honderd kilometers van ons verwijderd benemen ons de adem. We krijgen er
prikkende ogen en een droge keel van, zelfs Skip kucht. Dit kan nooit gezond
zijn. We korten onze wandeling noodgedwongen in en sluiten ons thuis binnen op,
ondanks de schijnende zon. In plaats van de eieren te verstoppen in de tuin,
bakken we er pannenkoeken van. Moedermerel is er blij om. Zij gooide het jonge
grut vanmorgen uit het nest. Als Skip morgen buitenkomt, zijn de vogels gevlogen.
zaterdag 19 april 2014
DRIELING
Moedermerel
krijst paniekerig vanuit de klimop aan de overzijde. Ze kiest voor de expliciete waarschuwingsroep uit haar grote geluidenarsenaal (het hoort zich aan als een handmatig bediende
heggenschaar), omdat ik op een keukentrapje sta
om haar kuikens van dichtbij te bewonderen. De vocale tweeling blijkt een
drieling. De grootste zit met haar vette lijf ook nog bovenop een beduidend
ielere nestgenoot. Omdat de twee, die subtieler om voer piepen dan de dikkerd,
zo stilletjes weggedoken zitten, zie je ze amper. Skip vindt mijn
belangstelling voor de merels hoogst interessant. De zwarte doos (het
fototoestel) en de trap … Hij verkeert nog steeds in de veronderstelling dat het
korfje dat te hoog hangt, een verrassing in petto heeft. Kreeg hij ze eindelijk
te zien? Zou hij eraan mogen ruiken? Lag er een maaltje voor hem in het
verschiet? Niets van dit alles. Een langgerekte Skip mag ze na weer een dag
bewaken en wachtlopen een luchtkusje voor het slapengaan sturen.
vrijdag 18 april 2014
VIVIAN MAIER
foto uit de J. Goldstein collectie
Kindermeisje Vivian Maier (1926-2009) schoot, als ze niet
voor andermans kinderen zorgde, plaatjes op straat. Niets bijzonders zou je
zeggen. Ware het niet dat ze meer dan 150.000 negatieven naliet. Makelaar John
Maloof vond de collectie in een gekochte opslag. En zo brengt een 'toevallige' verzameling
het postuum tot musea en zelfs tot een film: Finding
Vivian Maier. De straatportretten geven een mooi beeld van de jaren vijftig
en zestig van de vorige eeuw. Op de foto’s met hond kun je zien dat 'de hond als familie betrachten' niet is voorbehouden aan de twee laatste decennia. Destijds poseerden trotse baasjes ook al
graag met hun hondenkind.
N.a.v. ‘Het mysterie van Maier’ door Mark Moorman.
donderdag 17 april 2014
MERELMANIA
Vol verwachting ligt Skip op de loer op de plek waar hij
vermoedt dat de nestvlieders straks de eerste (nood)landing zullen maken. Wat
moet je anders als je omwille van hompelpootjes geen wilde spelletjes mag doen. Moedermerel
heeft intussen hulp gekregen van de voorheen grote afwezige: paps. Beiden
vliegen onvermoeibaar af en aan met voer. De moddervette jongen zijn bijna uit
het korfje gegroeid en blikken hongerig over de rand hangend, de wijde wereld
in. Herriemakers zijn het. De volgende worm kan niet snel genoeg in hun
keeltjes glijden. Hun verendek is bijna gereed, geen kaal plekje meer te zien. In
korte tijd mogen ze zelf op zoek naar voedsel, kijken of ze zich dan nog zo
verwend gedragen.
woensdag 16 april 2014
VLIEGLES
Skip voor het reservaat, moeders achter het ijzeren gordijn.
Mij was het niet opgevallen. Skip wel. Een nestje in de
aristolochia (Duitse holpijp). Moeders scheert af en aan met wurmen. Tijdens
het schoffelen in eigen tuin stoot ik op enkele vette, die ik spontaan doneer
aan de opengesperde bekjes van de twee mereljongen. Ze hebben al blauwige veren
op de vleugeltjes. Skip verblijft nu doelbewust vaker in de tuin. Ik dacht
eerst omdat hij het pas ingezaaide gras wil behoeden voor vogels die een graantje
willen meepikken. Skip wacht met engelengeduld de dag af dat de twee jongen vliegles
krijgen. Gewoonlijk heeft veerwild niet zijn interesse, maar bij amateuristisch
gefladder net boven de grond maak je wèl een kans. Nauwziend loer ik of de
moedermerel al de instructeur uithangt. Want op die dag, blijft Skip binnen.
dinsdag 15 april 2014
SPORTY LOOK
Beetje frisjes buiten. Grijs
en blauw wisselen elkaar gezwind af. De wind ruziet met de golven. We lopen opzettelijk
op het vlakke pad langs de rivier vanwege Skips overbelaste voorpootjes (altijd
weer die konijnen hè). Omdat hij rustig loopt, mag hij los. Maar Skip wil niet
op het pad blijven, wat moet hij op het saaie pad? Hij duikt de struiken in.
Dan maar aan de flexlijn. Met die ene ingewikkelde poot, krijgen we constant
reacties: ‘Ach, wat zielig, Wat heeft hij? Heb je pijne pootjes, jongen. Arme Skip.’
Je zou er wat van krijgen. Vandaag heeft
hij daarom om beide enkels van de voorpoten rood zelfklevend rekverband. Het geeft
steun en toch voldoende bewegingsvrijheid tijdens het lopen. Bovendien heeft het
een sporty look. Iedereen reageert met ‘sportieve’ lofuitingen, waardoor Skip beter gaat lopen. Zelfs rennen!
zondag 13 april 2014
KIND EN HOND
Baby Bo met haar eerste hondje - foto: Mieks Hendriks
Knipsels uit mijn verzamelmap:
Resultaten van een onderzoekje in Fressnapf magazine:
Resultaten van een onderzoekje in Fressnapf magazine:
Elk derde kind in
Duitsland heeft een huisdier, waarvan 49% een hond is.
Waarbij jongens kiezen
voor een hond, geven meisje de voorkeur aan een kat.
Uit: VM Belevenissen van een huisarts 10
Over een bezorgd meisje van 17 dat weken over tijd was en geen anticonceptie had gebruikt, op het spreekuur. … Er zitten twee negatieve zwangerschapstesten in haar tas. En een brief van haar moeder: ‘Beste dokter, ik heb eens nagedacht, zou ze niet schijnzwanger kunnen zijn? Net als de hond?’ ‘Schijnzwanger, net als de hond. Hier moet ik even over nadenken …
Uit een opvoedkundig artikel voor ouders:
… Ik moest eisen stellen
aan mijn kind, ze begrijpen dat heel goed. Ik denk aan de lessen in
opvoeden die ik zelf met schade en schande heb geleerd, omdat ik te veel doodvermoeide
ouders om me heen zag die geen idee hadden hoe ze hun kind een beetje moeten
africhten. Dat nooit, nam ik me voor en wat bleek: met wat puppytraining kom je
een heel eind. Zo werkt het echt om op ooghoogte van een kind neer te hurken
als je kind staat te krijsen omdat het iets wil dat van jou niet mag, en te
zeggen: ‘Hou eens op, dit wil ik niet.’ …
Bericht in Fressnapf magazine: Honden versterken het immuunsysteem van baby’s.
Een Fins onderzoeksteam
heeft kunnen vaststellen dat honden bij kinderen een positief effect hebben op
ziekten van de luchtwegen. Kinderen die met in hond in huis opgroeiden hadden
beduidend minder luchtweginfecties en oorontstekingen. Een puntje van aandacht
voor de kraamverzorgster met een hondenaversie.
Uit: Uitgebloe(i)d
door Ingeborg Beugel
De overgang is een grote zoektocht naar het geluksstofje oxytocine.
Dat is het enige dat op natuurlijke wijze zonder medicijnen je verloren gegane
oestrogeen compenseert. Oxytocine wordt in je hersenen aangemaakt als je sport sporten,
en door het knuffelen van honden en baby’s. Het schijnt goed te werken tegen opvliegers
(in België zo elegant vapeur genoemd) Ook aan te bevelen voor moeders met het
lege nestsyndroom.
zaterdag 12 april 2014
PIJNBANK
Het bijbehorende 'pijnlijke' verhaal is gevangen in het boek 'De rebellen maken er een bende van'. Te bestellen via:
vrijdag 11 april 2014
IN DE LIFT
Na een dodelijk ongeval met
een aangelijnde hond die onbedoeld uitstapte met een medepassagier en werd
opgehangen door de opwaartse liftbeweging bij het dichtgaan van de deuren in
2013, heeft het Liftinstituut een waarschuwingssticker met pictogram ontwikkeld
om liftgebruikers met aangelijnde hond te wijzen op de gevaren. Daarnaast werd de liftindustrie opgeroepen om een detectiesysteem te ontwikkelen voor hondenriemen
bij sluitende liftdeuren. Het liftinstituut adviseert de hond heel kort
aangelijnd naast u te houden. Ik neem geen enkel risico en lijn Skip af als we gebruik
maken van een lift.
donderdag 10 april 2014
SCANDINAVIEMARKT
Nog nooit was er zoveel
aandacht voor Scandinavië als de laatste jaren. De komend weekend ( 12-13
april) op Schokland gehouden Scandinaviëmarkt (ca. 70 kraampjes) zal zeker
druk bezocht worden. Aan de rand van het feestgewoel vind je ook een stand van
Scandia, de vereniging van liefhebbers en fokkers van Scandinavische
spitshondenrassen, waar je kunt kennismaken met enkele van onze prachtige spitsoren. Info op www.scandinaviemarkt.nl
woensdag 9 april 2014
POKKENWEER
Het is al zolang droog en zonnig weer dat ik Buienradar al
een tijdje ontrouw ben. Vanmiddag worden we ervoor gestraft. In werkelijk pokkenweer
worden we ook nog eens van onze sokken geblazen. De bomen ruisen en ritselen
vervaarlijk. Voor Skip had de wandeling sowieso niet gehoeven, hij lag net zo
lekker te sofasnurken. Met ineengedoken schouders en gesteven oren kachelt hij voorwaarts
om zo snel mogelijk bij de auto te arriveren.
Een norse oudere dorpeling met een
gezicht dat weinig goeds voorspelde komt onze kant op. Zijn twee bedaarde Wheaten
Terriërs zitten vast. Het is zo klaar als een klontje dat de loslopende Skip niet
naar ze taalt. Door een lollige opmerking probeer ik de naderende man te
ontdooien. Hij brabbelt iets onverstaanbaars, terwijl hij stuurs voor zich uit
blijft kijken. Gelukkig klaart het weer wel op. Het laatste stukje lopen we
droog en knipoogt de zon.
dinsdag 8 april 2014
BRAVE BOEFJES
Het bijbehorende brave verhaal is gevangen in het boek 'De rebellen maken er een bende van'. Te bestellen via:
maandag 7 april 2014
INBRAAK
GIVE ME ALL YOUR BISCUITS
In het Eigen Huis
magazine (juli/aug 2013) staat een reactie naar aanleiding van een
artikel over inbraakpreventie in een eerder nummer. Een oplettende
lezer/hondeneigenaar vond het artikel incompleet. Want wat de schrijver van het
artikel vergat te melden, dat een hond een effectieve anti-inbraakmaatregel is.
De melder zou het daarom een goed idee vinden als de vereniging Eigen Huis zich
zou inzetten voor het afschaffen van de hondenbelasting. Maar wat als de dief zich al in je huis bevindt?
zondag 6 april 2014
ZELFVERDEDIGING
In een fantastenverhaal
over een onfortuinlijke jager, schieten konijnen terug. Als tijdens vroege
voorjaarsstormen meerdere boswandelaars geraakt worden door vallende dennenkegels,
noemt men dat in de volksmond ‘de Wraak van de Eekhoorn’. Muizen kennen iets
insgelijks. Al zou ik het meer een daad van terechte zelfverdediging noemen.
Skip ving na stug omwerken van de gortdroge aarde, een muis die opkwam voor
zichzelf. Voordat Skip hem een kopje kleiner kon maken, beet de taaie muis zich
vast in zijn tong. Ik zag Skip enkele malen met zijn kop schudden, waarna hij
de muis fanatiek naar binnen werkte. Pas nadat hij mij kwam tonen wat er
gebeurd was, zag ik bloed uit zijn tong vloeien. De wond viel mee, hoeveel
schade kan een muizenbeet aanrichten? ‘Dat dieren in opstand komen, is toch
niet zo gek?’ verklaarde ik tegen Skip die zichzelf een beetje zielig vond, ‘en dat muizenhapje uit je tong? Ach,
dat is zo weer over! De muis daarentegen ...'
zaterdag 5 april 2014
PELFIE
Gelukkige momenten die
je wilt koesteren en bewaren, vastleggen. Lang voordat een van jezelf gemaakte
foto, een selfie ging heten, maakte ik zonder dat ik het wist pelfies (een bewijs van een innig
verbond tussen hond ‘pet’ en eigenaar ‘selfie’), waarop we gewoon lekker onsselfie
bleven.
vrijdag 4 april 2014
KASTEELTUINEN ARCEN
Mochten honden voor de
overname slechts één dag per jaar in het kader van ‘dierendag’ mee naar de
Kasteeltuinen, tegenwoordig zijn ze, mits aangelijnd, altijd welkom op het eeuwenoude 32 ha grote landgoed. Bovendien is de entree voor honden gratis. Gastheer Stichting het Limburgs Landschap bedankt! En misschien maken jullie in
de toekomst toch wel een omheind weitje vrij waar de honden zich even kunnen
uitkuren? Is er voor de bezoekers meteen weer een attractie erbij waar ze zich aan kunnen vergapen! Info: www.kasteeltuinen.nl
De volgende keer met Skip.
donderdag 3 april 2014
GULLE GEVER
Skip moet mee naar de
dierenarts. Hij heeft klachten waarvan we vinden dat die om nadere inspectie
vragen. Leuk vindt Skip het niet. De herinnering aan de laatste keer (het
uitknijpen van zijn overvolle anaalzakjes) ligt nog vers in zijn geheugen. Met
loze beloftes (sorry Skip) lokken we hem de behandelkamer in. Dierenarts Irene
Moors onderzoekt hem uitgebreid terwijl ze lieve woordjes tegen hem fluistert.
Helaas is de
Buhundcataract verergerd - we hadden al gemerkt dat het zicht in de
schemer en het donker verslechterd was. Een puntig knobbeltje wat Skip
irriteerde, wordt zonder verdoving met een mesje opengesneden. Skip houdt zich
kranig en geeft geen kik. Het blijkt vol talg te zitten. Probleem opgelost.
Dan toch weer de anaalzakjes legen: de inhoud is een tissue vol kledder - en dat terwijl hij de afgelopen drie weken
al flinke klodders had geloosd.
Skip vindt dat hij genoeg gegeven heeft. Toch
heeft de dokter nog een buis vol bloed nodig voor onderzoek. Als bloeddonor
blijkt Skip geen gulle gever. Uit de pootprik vloeit druppelsgewijs bloed. Ze
hebben veel meer nodig voor het lab; vampiers zijn het. Uit een groter bloedvat
in zijn nek stroomt het wel eruit. Na de dubbele aderlating, duimen we voor een goed attest.
woensdag 2 april 2014
DIERENAMBULANCE
Het bijbehorende zelfredzame verhaal is gevangen in het boek 'De rebellen maken er een bende van'. Te bestellen via:
dinsdag 1 april 2014
VENLOOP 2014
Vanwege het jaarlijks
terugkerende (hard)loopevenement is onze wijk hermetisch afgesloten. Dat
betekent: geen autoritje naar Skips favoriete bos. Ik besluit ’s middags een
plas- en poeprondje te maken in het naburig parkje, dan kunnen we vroeg in de avond alsnog
naar het bos. Skip slaat het parkje over en trekt me naar de Maasoever; ik had
niet anders verwacht. Eenmaal daar start hij meteen met het omploegen van een ‘oude’
molshoop. Het is mooi weer, er is veel volk op de been, dus ik amuseer me al
wachtende. Als hij klaar is, wil hij meer, verder. Oké Skip, als je belooft om een
beetje door te lopen, dan doen we dat. Na honderd meter duikt Skip
opnieuw in een molshoop. Met een slappe doorzakhouding en een gezicht dat
‘oh, nee hè, verraadt, geef ik aan dat ik daar, zoals gezegd, geen zin in heb. Skip
reageert onmiddellijk gepikeerd: ik loop al door, hoor. Dat had ik nog nooit meegemaakt! 'Nou, nou', reageer ik giechelig, 'zo had ik het niet bedoeld, hoor. Maar wel fijn dat we verder kunnen, jongen.'
Abonneren op:
Posts (Atom)