Beetje frisjes buiten. Grijs
en blauw wisselen elkaar gezwind af. De wind ruziet met de golven. We lopen opzettelijk
op het vlakke pad langs de rivier vanwege Skips overbelaste voorpootjes (altijd
weer die konijnen hè). Omdat hij rustig loopt, mag hij los. Maar Skip wil niet
op het pad blijven, wat moet hij op het saaie pad? Hij duikt de struiken in.
Dan maar aan de flexlijn. Met die ene ingewikkelde poot, krijgen we constant
reacties: ‘Ach, wat zielig, Wat heeft hij? Heb je pijne pootjes, jongen. Arme Skip.’
Je zou er wat van krijgen. Vandaag heeft
hij daarom om beide enkels van de voorpoten rood zelfklevend rekverband. Het geeft
steun en toch voldoende bewegingsvrijheid tijdens het lopen. Bovendien heeft het
een sporty look. Iedereen reageert met ‘sportieve’ lofuitingen, waardoor Skip beter gaat lopen. Zelfs rennen!