woensdag 2 oktober 2013

BUITENBEENTJE



Buiten in de natuur. In volledige openheid rent de vos achter de schapen aan. We herkennen ‘m met moeite. De rui is voorbij en de contrasterende kleuren in zijn vacht zijn nu egaal van tint. Skip kijkt niet op of om. Hij treuzelt verdacht in het dorre gras. Als ik me nog een keertje omdraai, is hij uit zicht verdwenen. Hij is gaan liggen. Waarom blijft hij achter? Wat voert hij uit? W. rent naar hem toe. Helemaal in zijn hum kluift Skip op buit. Het is een juweel van een bot dat er volmaakt gemodelleerd uitziet. Een appetijtelijk been als op een wensenlijstje. Zou het opgegraven buit van de vos zijn die hij in allerijl liet liggen om verse waar te scoren? 
Omdat we niet weten of het verstandig is om Skip daarop te laten kluiven, ruil ik met pijn in mijn hart het buitenbeentje voor twee Markiesjes. Verlekkerd geeft hij mij het bot in handen, bedenkt zich, maar het is te laat. W. heeft het bot al in een boomholte gelegd waar de vos er wel en de hond er niet bij kan. Vooruit nog een Markiesje erbij: het was ook een slechte deal. Ik zoek het bot op internet op. Het is een spaakbeen van een schaap.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak