Het rolluik voor het raam van de kleedkamer was al een aantal dagen dicht vanwege de zon. In die korte tijd had een duivin (ze zag er slank en vrouwelijk uit) zich daar genesteld op een tak van de honingboom die over de vensterbank hing. Ze had 'm vastgeplakt met duivenpoep. Pop had vanwege de warmte weinig zin om duiven weg te jagen. Haar moest ik motiveren om de duiven weer uit onze tuin te weren.
Ze lag rustig op het gras te kijken naar een in het gazon pikkende duif. 'Hup erachteraan', zei ik meermaals. Traag stond ze op keek me aan - 'Nou hup!' - zette enkele stappen in de juiste richting. De duif zag dat er weinig animo was om haar weg te jagen en bleef rustig rondscharrelen. Ik geef Pop een zetje en daar gaat ze, de duif fladdert omhoog en landt bij de buren.
Je bent van harte welkom op