Buiten is gehuld in dichte mist. De wereld om ons heen is
gekrompen. Voor de zekerheid krijgt onze Noorse Buhund de bel omgebonden. Onnodig
volgens Skip. Hij heeft deze ochtend niet de intentie om in het grijze niemendal
te verdwijnen. Op korte afstand stapt hij evenwijdig mee. Uitsluitend bij het schakelen
naar een hogere versnelling, doorbreekt het getingel de stilheid. Met dauw
bedekte kunstig gespannen trampolines van legers spinnen - zou één spin één eigen
web beheren? - laat hij links liggen. Pronkende
parasol- en vliegenzwammen vormen evenmin een bezienswaardigheid; want
oneetbaar. De dicht op elkaar gedrukte kudde zweeft als een compacte wolk boven
de grond, hun grauwe schapenpootjes onzichtbaar door de nevel. Ze zijn bang om
elkaar uit het oog te verliezen. Ik raak ook gedesoriënteerd. Terwijl ik veronderstelde
dat we nog twee percelen te gaan hadden, steekt pal voor onze neus het Batmankopje
van onze hond boven het talud bij de uitgang uit.
mydogskipdoesthetrick.blogspot.com-
playful dog entertrainment