zondag 24 maart 2024

INBREKERS ONTSNAPT

 op het dievenpad

Slaap en waak. Pop was de hele middag en avond al onrustig. In het holst van de nacht wist ik pas waarom. Pop springt richting de hoek van de tijdelijke slaapkamer. Haar achterpoten glijden weg op de mahoniehouten vloer. Ze herpakt zich. Geritsel. Stilstaan en beweging. De hoek werkt als een magneet. Ik sommeer haar te slapen. Het is tegen dovemansoren gezegd. Achter het boekenrek houdt zich een schattig grijs muisje met pientere kraaloogjes schuil. Vermoedelijk door de constant hoge waterstanden en door regen verzadigde bodems worden muizen uit hun 'huizen' gedreven. Alle straatbewoners horen we klagen over inbrekers, muizen op het dievenpad.

Het muisje heeft stiekem en onopgemerkt mijn peperdure pecannoten gestolen, wat rest zijn kruimels en een versnipperde plastic verpakking. Omdat de opgewonden Pop toch niet meer rustig te krijgen is, haal ik de boeken en tijdschriften waar Pop haar neus tussen steekt, van het schap. 'Ren voor je leven', roep ik bezorgd tegen het fluwelige staartje. Het schattige muisje vindt via de radiator en losliggende plinten de weg naar de vrijheid: het kabelgat in de vloer naar de kelder. Pops opwinding wil niet dalen, overal hoort ze minutieus getrippel en als de wind die via de koekoek naar binnen blaast de kelderdeur krakend doet openwaaien, weet ik dat het een slapeloze nacht wordt. We slapen een gat in de dag en nog knikkebollen we halverwege de middag.

Ik heb eigenlijk liever dat Pop de muizen (meervoud, want als je er een ziet, huisvest je een hele familie) vangt. De ouderwetse houten valletjes met pindakaas die de baas zet, zijn niet altijd meteen dodelijk en dat vind ik dan ook zielig. Ik had me geen zorgen hoeven te maken: deze muis is ermee bekend. Missende pindakaas en keuteltjes naast het valletje bevestigen dat. Humor?