maandag 6 januari 2025

DE VRIJE LOOP LATEN

 vrijheid

Het is net na vieren en het donkert al. Een diepgrijze lucht die een volgende hoosbui aankondigt. Waterkoud. We moet maken dat we bij de auto komen voordat we overdonderd worden door de zoveelste hoosbui. Pop zwiert op droger en hoger gelegen gebied door het bos. Ze heeft het enorm naar haar zin. Wij modderen in het lager gelegen gedeelte langs overgelopen beekjes en uit hun voegen gebarsten baaitjes. Renmuis haalt ons telkens met gemak in en we laten haar de vrije loop.

Je bent van harte welkom op

zondag 5 januari 2025

SNEEUWHAAS

 sneeuwhaas

Opeenvolgende ochtenden schooit ze door het naast een moeras gelegen bos over heuvelrug en bergkammen. Tot een bepaalde plek haar telkens weer trekt. Pop blijft daar blaffen: hier klopt iets niets. W. neemt poolshoogte, maar ontdekt niets wat onze aandacht behoeft. Moi, als de volgende ochtend hetzelfde ritueel zich herhaalt: 'Misschien zit er een wezeltje?' 

sneeuwhaas

Een groter goed doorvoed dier komt onze richting uit gehopst. Het is onmiskenbaar een sneeuwhaas zoals we die van plaatjes kennen. Prachtig en hij of zij laat zich bewonderen. Pop weet instinctief dat deze hazen makkelijk 64 km per uur bereiken en doet geeneens moeite om een achtervolging in te zetten. We mijden de plek de komende ochtenden om te zien of de sneeuwhaas daar zijn thuis heeft.

zaterdag 4 januari 2025

JOEY

 

Gisteren was het onstuimig en vanmorgen is het windstil. Het lijkt alsof het vuurwerk de lucht heeft opengeschoten. Een waterig zonnetje zorgt zelfs voor een vleugje voorjaar. Het is meteen te merken aan het aantal wandelaars: drukte waar voorheen rust regeerde. Voor de verandering stijgen en dalen we weer eens op de zeven heuvelen. Bij een uitvalsweg naar het gebied springt een jongvolwassen husky uit de achterbak. De eigenaresse vraagt of ze de hond los van de lijn kan doen. De hond is beleefd opgevoed. Dat kan. Ze snuffelen even en als de Joey Pop middels een spelboog uitnodigt om te spelen, krijgt hij een beleefde duidelijke afwijzing. We lopen samen op en de honden respecteren elkaars grens. Een fijne ervaring voor beiden.


Vanuit het bos nadert een onbekende man met drie ons onbekende honden: zijn eigen senior los en de andere twee vakantiegangers aan uitgerolde lichtgevende lijnen. De XXL typeer ik als kruising Tibetaanse Mastiff, Rottweiler, Aussi. Ik vertrouw de blik in de onbekende ogen niet als de sociale husky op hem afstuift met hopelijk speelse bedoelingen. Omdat Pop exact in het midden in de weg staat, heb ik een seconde om te beslissen of ik intervenieer of niet. Mijn beschermingsmechanisme beweegt me naar voren, naar Pop. Exact hetzelfde moment schiet de XXL naar voren en de rollijn rolt mijn benen op als een mummie. Gevloerd en geketend (een stuntvrouw zou er trots op zijn) lig ik op de grond. Pop staat inmiddels op afstand bij de baas en de geschrokken husky 50 meter verderop. XXL zit aan mij vast. Dankzij de dubbele winterbepakking loop ik zo te zien weinig schade op. We bepraten kort de situatie en met 'het kan verkeren' en 'niks gebeurd', nemen we vriendelijk afscheid, zodat alle honden de tijd en ruimte krijgen om het gebeurde letterlijk en figuurlijk van zich af te schudden.

vrijdag 3 januari 2025

TRAPLOPER

 tredes

Pop houdt niet van natte winters: soppen in de blubber op ondergelopen bospaden bah. Ook de vochtige kou kan haar niet bekoren en zeker niet de korte dagen. Door de mist bleef het grauw en grijs. Na de wandeling is het vroeg donker. Wat ze moest doen en wat op haar afvinklijstje voor deze dag stond had ze beleefd. Bombardementen, zoals restanten van knallers en cobra's die tot ontploffing worden gebracht, wil ze niet meemaken. Dus vroeg ze: ga je mee naar bed? De traploper zoekt het hogerop en houdt halverwege halt. Ik moet mee, want boven in de speciaal geprepareerde panic room zijn we veilig. Maar voor mij liggen er nog klusjes en klussen te wachten. Ik loop met haar mee, stop haar in (jaja) en zeg dat ik me zo bij haar voeg. Ze knikt: ik warm het bed vast op. Ik denk: was het maar vast zomer.

kraaiennest

houten trap

donderdag 2 januari 2025

JE HOND IS GEEN OPWINDSPEELTJE

joke monteny

Naar aanleiding van de recensie door Anita Kiers in LosVast: hoe bewerkstellig je een prettig samenleven met een hond, omdat dit heel mooi aansluit bij de visie van de Kluifje Kijk

Werk aan een veilige hechting tussen je hond en jou. Bouw aan je relatie. Zorg voor (wederzijds) vertrouwen en reageer empathisch als je hond dat nodig heeft. Een pup of volwassen hond die ongewenst gedrag vertoont heeft hulp/ondersteuning nodig, geen reprimande.

De sleutels zijn: de individuele competenties van je hond herkennen, je hieraan aanpassen en zijn unieke persoonlijkheid aanvaarden, waarbij je rekening houdt met zijn signalen, mogelijkheden en beperkingen.

Het allerbelangrijkst is je hond observeren, observeren en observeren. Zie de wisselwerking tussen het denkende en emotionele brein, en het autonome zenuwstelstel sympaticus (gaspedaal) en parasympaticus (rempedaal). Streef continu naar het evenwicht zoeken tussen gas en rem (de groene comfortzone).

Alles hangt of staat met de eigenaar. We gaan zogenaamd op cursus voor de hond, maar meestal is het een goede reminder voor de eigenaar.

woensdag 1 januari 2025

Nieuwjaarswensen 2025


Rustig kabbelend, pieken en dalen of uitbundig
Het is jouw jaar, maak het naar je zin,
want wie gelukkig is, deelt dat met anderen

Alle goeds, geluk en gezondheid van Pop en Cela
Kantoor Kluifje

dinsdag 31 december 2024

RADIO VIERVOETER

 

Klassieke muziek werkt kalmerend en vermindert stress. Speciaal voor onrustige en bange viervoeters maakt presentator Hein van Eekert met special guest Batsy op oudejaarsavond tussen 20:00 uur en 02:00 uur op NPO Klassiek een rustgevend programma om met je viervoeter van te genieten.

maandag 30 december 2024

ZIJN WE ER AL? - ARE WE THERE YET?

 are we there yet?

Toen Big Sis Payka nog leefde, had Pop een flink 'opvangkussen' in de kattenbak. Nu schuift ze van links naar rechts, omdat Sunni rechtop in het linkerhoekje zit. Door piepjes en haar snuit tussen de kopsteunen van de achterbank te steken, geeft ze aan dat ze liever op de achterbank zou plaatsnemen. Helaas is dit niet onze auto, dus moet ze het tijdelijke ongemak naar haar lievelingsbos voor lief nemen. Och, er zijn ergere dingen toch?

When Big Sis Payka was still alive, Pop had a large shelter in the litter box. Now she shifts from the left to right. By putting her snout between the headrests of the rear seat, she indicates that she would prefer to sit in the back seat. Unfortunately, this is not our car, so she has to put up with the temporary inconvenience at the ride to her favorite forest. Oh, there are worse things, right?

Je bent van harte welkom op

zondag 29 december 2024

TOP OF THE HILL

 

Het regende harder dan de grond hebben kon. Waarschijnlijk heeft de energieke Pop het daarom hoog in haar bol. Ze vindt heuvelranden en minibergtoppen waar het droog lopen is. Het is ook exploring unknown territory waarvan wij het bestaan niet af wisten. Top of the bill verschijnt ze (uiteindelijk) uit eigen beweging voor onze neus met een superblije snoet.



zaterdag 28 december 2024

VAN DE KOUDE GROND

 kouwe kont

23 december, na ontelbare grijze dagen en stortbuien is het een uurtje droog en zonnig. We gaan gauw in de tuin bezig. Voor Pop ligt op de veranda een hondenkussen. Maar op de veranda schijnt geen zon. Dus zoekt ze haar lievelingsvoorjaarsplekje op dat nu nat en koud is. 'Zo krijg je een kouwe kont, Pop.' Het duurt slechts kort, voordat ze van de koude grond opstaat. We pauzeren en Pop warmt zich op op een neergelegd tuinkussen.

genieten van de zon

Wij gaan weer aan het snoeien en voor Pop ligt er nu verderop ook een houten vlonder waar ze met genieterige dichtgeknepen ogen gebruik van maakt. Dat ene uurtje zon tussen zoveel grijs montert ons allemaal op.

genieten van de zon