Wanneer
ik de volgende ochtend met mijn happy huppelende hond in een bos wandel, zorgen
zij en een immense waterige zon voor een vleugje voorjaar. Dat geeft de burger
moed, in populaire termen: het is een eyeopener. We moeten de winter
benaderen als een seizoen van uitdagingen trotseren en cocoonen.
Pop draagt slechts haar eigen tweeseizoenenjas en is verplicht om in beweging te blijven om de bibberkou te weren. Wij kunnen ons erop kleden en eigenlijk is de fris tintelende boslucht best een verademing.
Thuis nestelt zij zich behaaglijkheid in haar warme teddy mandje. Zij heeft geen andere mindset nodig, ze neemt het leven zoals het is. Onbedoeld begrijp ik pas dat de winter er ook is om uit te rusten en dat je je dat mag gunnen. Ik denk aan de winterslaap bij dieren zoals egels en kikkers, maar ook aan afstervende bloeiers die hun energie bewaren om in hun seizoen weer volop te bloeien. Lummelen is niets voor mij. Ik maak een kopje kamillethee en gloei bij elke teug.