donderdag 30 juli 2015

WEERGODEN


Zonder Cruzer is de ochtendwandeling een duffe bedoening. Rond het middaguur rekt Skip zich verveeld. Er is zwaar weer op til. Exact tijdens hondenwandeltijd zullen de weergoden bevroren kogels op ons afvuren. We lassen een extra loopje in en schorten de middagwandeling op naar de avond. Skip drukt vrijwel meteen een drolletje op het grasperk in het park. Hij stagneert als ik naar de afvalbak loop die op het omkeerpunt staat.

Een inkoppertje dat ik me laat vermurwen om richting rivier te gaan. We bestijgen de dijk waar elektrisch aangedreven Gazelles voorbijrazen. Iedereen wil voor de bui binnen zijn. De Bezige Bu boort bezijden het fietspad tussen de distels naar olie, althans volgens een passant. In de lucht transformeert vloeibaar aluminium tot donker metaal. Dikke droppels petsen op het straatdek en spatten op. IJlings naar huis. We houden het net droog.

woensdag 29 juli 2015

MODELHONDEN

Hondekop

Nauwkeurig op tijd volgens het spoorboekje. Maar mag het licht aan in het hondenbos? Slechts twee rebellen hebben een kaartje gekocht. Cruzer rust thuis met haar mankepoot omhoog. Wat zijn Byker en Skip gehoorzaam nu de sprinter ontbreekt. Geen Hondekop met een wijzend pootje: dáár lonkt het avontuur!

Bij de kromming werp ik me op als stand-in. Byker railt door modelspoortunnels. Skip volgt de Hogesnelheidslijn via een omlegging. Ik begeef me tussen uitspruitsels, volg glibberige bypasses en ontspoor op IJslands mos; dat wordt een blauwe knie. Skip heeft weer aansluiting. Denderende wagonnetjes achter locomotief Byker. Het fluitsignaal. Skip wisselt van spoor. We zijn op stoom. Tot het eindstation voelen we ons een TGV, een Thalys.

Uit gewoonte blijft Skip bij de halte op Cruzer wachten. ‘Gekkie, Cruzer is er toch niet?’ herinner ik ‘m. Verdraaid, waar! Zonder vertraging boemelen de twee modelhonden mee naar het perron.

dinsdag 28 juli 2015

SPAAK LOPEN

Foto: Marly Mense

De temperatuur is mooitjes gekelderd. M. als we haar ophalen: ‘Cruzer zal wel niet erg actief zijn dadelijk, ze mankt.’ ‘Wims rugzak ligt thuis. 'We dragen haar omstebeurt als het nodig blijkt’, prakkiseer ik hardop. De wind heeft vrij spel in Rebellenland. Cruzer ontsnapt als lucht uit een ventiel. Ffft, weg is ze. De yippende Byker krijgt geen bijval van Skip. De konijnen waarop je zowat spaak loopt, mist hij. Skip blijft aan mijn zijde. Is zijn zicht en het gehoor vandaag van minimale kwaliteit, of ligt het aan de Frolic™ in mijn broekzak? Wanneer ik de struiken in duik, volgt Skip me wel.

Twee buizerds, moeder en jong, vliegen boven het urnenbos. We horen hun gemiauw. ‘Het zijn contactroepjes’, weet een vriendelijke Vogelbescherming medewerkster later aan de telefoon. Ook dat registreert Skip niet, terwijl hij eergisteren nog telkens zijn kopje met gespitste oren wenkte bij het horen van de schrilheid. Byker haakt af, omdat Skip niet meedoet. Hoewel Cruzer binnen stembereik is, laat ze zich niet strikken. Nam ze vast een voorschot? Want: de geconsulteerde dierenarts was die middag onverbiddelijk. Ze schreef tien dagen absolute rust voor. 

maandag 27 juli 2015

STADSE FRATSEN XVII


Verzamelde stukjes tekst en plaatjes om te laten zien dat honden er in onze samenleving onvoorwaardelijk bij horen. Deze editie uit PS 16 mei 2015.

Roos Schlikker
Ik geef toe dat ik even onzekervrouwig zuchtte, toen ik deze meivakantie mijn bleke lijf in een bikini verpakte, maar al rondhupsend bij het Turkse zwembad was ik mijn genen snel kwijt. De zon verwarmde de stenen vloer, mijn zoons schudden hun haren als doldrieste labradorpups en ik mocht eindeloos rolmopsjes in badhanddoeken van ze maken. [ … ]

Interview JAN PATERNOTTE tekst: Marcel Wiegman
[ … ] Hoe heeft u uw vrouw zover weten te krijgen dat zij haar raadszetel in Leiden opgaf en nu in Amsterdam woont?
“Ik heb een hond moeten nemen.” [ … ]

Terrassentest door dhr. en Mevr. Hamersma
Boerderij Langerlust Provincialeweg 24 Amsterdam
Een mogelijkheid om je paard te parkeren (maximaal één uur). Brokjes voor de hond. Bear chairs op het terras. Prachtige plek voor mens en dier. [ … ]

Van Rijn Kitchen & Bar Rembrandtplein 17 Amsterdam
Goed en attent personeel. Ad rem ook. Er komt een serveerster met een bakje water voor een hond van een van de gasten voorbij. ‘Wilt u soms ook wat drinken?’ informeert zij en passant. Graag. [ … ]



zondag 26 juli 2015

KWISPELPRIJS


Uit de serie: uitstapjes
Er was storm en hevige regenval voorspeld. Maar niets van dit alles werd bewaarheid. Onder een schilderachtige Hollandse wolkenlucht - zelfs een broos zonnetje liet zich zien - verzamelde zich een menigte hondenliefhebbers rondom Niek van Wijk en Sieneke Groenman van de Hondenbescherming voor de uitreiking van de Kwispelprijs 2008. Het feestelijke slot van de door de Hondenbescherming uitgeschreven wedstrijd, waarvoor Skip en ik persoonlijk waren uitgenodigd vanwege de aanbevolen winnaar.


Thema van dit jaar is losloopgebieden voor honden. Dat er meer aandacht aan dit onderwerp moet worden besteed moge duidelijk zijn. Als ze al aanwezig zijn, zijn losloopgebieden voor honden te klein, vies en onveilig. Gemeenten in Nederland beperken uitrenmogelijkheden en creëren vaak onaantrekkelijke zones voor loslopende honden. Als redenen kunnen het aanscherpen van gemeentelijk beleid en (overmatige) bescherming van natuurgebieden worden genoemd. Genoemde argumenten om honden te weren, worden vaak gebruikt als gelegenheidsargument dat niet gestaafd worden met echte feiten.


Dat het anders kan, bewijst de winnaar van de Kwispelprijs 2008: het Erkemeder hondenstrand. Dit particuliere initiatief is een waar paradijs voor honden en hun baasjes. In het juryrapport werden de vele kwaliteiten van dit gebied geroemd. ‘Honden kunnen er, in volledige vrijheid, in het afwisselende terrein met spannende bosschages en uitgestrekte grasvelden, uitgebreid wandelen en snuffelen en naar hartenlust rennen. Zelfs graven is toegestaan. Pootje baden of zwemmen, kan in het zoete water van het Wolderwijd. Het zandstrand heeft speciaal licht aflopende kanten zodat honden gemakkelijk in en uit het water kunnen. Zelfs toiletten voor de baasjes zijn aanwezig. ’Op drukke dagen kent dit gebied volgens de bevlogen eigenaar, de heer Chaigneau zo’n 6000 bezoekers per dag. Toch lijkt het door de immense uitgestrektheid van het gebied nooit overvol.



De uitreiking vond heel toepasselijk plaats op het hondenstrand. Na de toespraak met aandacht voor het juryrapport werd de prijs (een cheque t.w.v. 1500 euro) overhandigd door Niek van Wijk aan de Jean Chaigneau.

Een gezellige strandwandeling volgde. De aanwezige honden genoten volop van deze buitenkans. HSV Nijkerkernauw heeft in het winnende gebied haar trainingsfaciliteiten en gaf zodoende een demonstratie weg. Er werd dankbaar gebruik gemaakt van de door de Hondenbescherming aangeboden consumptie in het strandpaviljoen ‘de Jutter’ waar honden van harte welkom zijn. Een geslaagd evenement waar veel over het plezier en nut van loslopen werd geklepperd. Want verantwoorde hondenbazen weten dat hun hond meer nodig heeft dan een bak voer en een mandje. De hond heeft recht op zijn dagelijkse portie beweging in zijn eigen tempo. Of dit nu een snuffelgangetje of een sprintje is, maakt niet uit. Alleen gemeentes moeten hiervan nog worden doordrongen. Het is nu 2015 en is er weinig veranderd.


Helaas zijn de foto's van de overhandiging en de wandeling verloren gegaan.


zaterdag 25 juli 2015

REBELLENLAND

foto: Carla Huse
Een ‘vijandelijk’ kamp in rebellenland. VZC* heeft zijn tenten in de overhoek van het openbare hondenbos opgeslagen. Enkele leden hebben de plak iets te nadrukkelijk gekadreerd met stammen, takken en een geschreven verzoek een omleiding te nemen. We gunnen iedereen een feestje. Dat ze zich zo territoriaal gedragen, schiet uiteenlopende wandelaars in het verkeerde keelgat. De toon is gezet. Hoog in de lucht cirkelen de glanzend witte ‘haaien’. Op de grond staan de ontvinde aanhangwagens ‘aanvalsklaar’ in een rij opgesteld. M. en ik nemen het pad langs de start- en landingsbaan en steken, zoals de honden het gewend zijn. En steken overdwars de tra over die nu volgestouwd staat met voornamelijk prijzige caravans. De rinkelende rebellen jassen vrijelijk ‘hun’ konijnenrevier door. Aan het ‘front’ zit de sfeer er goed in. ‘Are you sure we’re in Holland here? It sounds like Tirol', lolbroeken de buitenlandse kampeerders die met een cup of very strong coffee onder de luifel van hun tijdelijke verblijven zitten. Er ontspint zich een genoeglijke grensoverschrijdende conversatie. De uitgenodigde gasten blijken overigens niet op de hoogte dat dit het enige legale hondenuitrengebied binnen een straal van 25 km (!) is. De rebellen die komen kijken of er wat lekkers te halen valt, worden binnengehaald 'als helden'. De hond als bliksemafleider, ook bevorderlijk voor internationale betrekkingen. *VZC: Venlose Zweefvlieg Club.

dinsdag 21 juli 2015

DE GEHEIME TUIN


Het terrein waar de wereldlandbouwtentoonstelling in 2012 werd gehouden is nu een verlaten nederzetting. Zoveel ideeën borrelen bij ons op. Ondanks dat de zomerse mogelijkheden legio zijn, vinden er geen activiteiten plaats. En dat vinden meerdere hondenwandelaars prima! Want: in welk groen ‘dorp’ kun je nog ongestoord met je hond los van de lijn wandelen. Ontdek deze geheime omheinde hondenspeeltuin en koester ‘m (er staan afvalbakken). Ga er op de Japanse toer en bezoek verscheidene landen in één keer. Ideaal om je hond op te leiden tot Verkeersveilige Fiks of om te mantrailen. Zoek verkoeling bij de fontein, huppel over lage stenen muren en trappen. Bedwing de hoge heuvel. Rust uit op stoepjes en bankjes. Doe de boardwalk op de talloze portalen. Ontdek het omringende bos of laat je door je hond om de modeltuin leiden.
Skip zou geen Bu zijn als hij de vijver niet nader geïnspecteerd had.
Zie ook: 

maandag 20 juli 2015

GEBAKKEN LUCHT


Grassigheid en krekelende cicaden in het groenrijk. De opgepoetste gele gloed dooft van lieverlee. Een Mechelse schuine streep Schotse Herder verhuist met een Yorki eensgezind een konijn van het open veld naar het urnenbos. Skip slaat meteen op hol. Het tweetje staat niet te trappelen dat een outsider meehelpt. ‘Dat moet jij toch begrijpen, Skip. Jullie staan bij de rebellenbende ook geen buitenstaanders toe’, kaart ik aan. Skip is gelijk ontnuchterd wanneer het besef indaalt. Touché.

Een koekje als pleister op de wonde dan? Ik toon hem mijn lege handpalmen: ‘Uitverkocht.’ Skip fingeert een hurkje in de greppel. Ik gis gebakken lucht. Uitbundig rent hij naar me toe. ‘Goed gepoept’ speel ik het spelletje en spendeer het reserve poepkoekje (een markiesje).

zondag 19 juli 2015

STADSE FRATSEN XVI


18 april 2015 PS ZATERDAGOCHTEND met DJ Aisa ‘Aiscream’ Foto: Marijn Scheeres
[ … ] Hondje Tani (rechts, zittend) heeft de croissantjes in de gaten. Hondje Umi is fotomodel geweest voor een grote reclamecampagne. Tani niet.

Volkskrant Magazine 23 mei 2015 SMAAKMAKER
Over Jeremy Hackett – modeontwerper. Tekst Angela Wals
[ … ] Wat zien we op uw foto’s? ‘Van alles. Landschappen, architectuur, auto’s. Maar ook mijn hond Muffin, een sussex spaniel van 2 jaar. Ik zou je de hele dag kunnen vervelen met foto’s van haar. Kijk, deze bijvoorbeeld, onder de kerstboom, met een rode sjaal om. Hier zit ze in de cabrio. En dit is een tekening die ik van haar heb gemaakt. We verkopen in de winkel dasspelden met een hond erop. En dat is Muffin.’

VM 6 juni 2015 Henk lift mee met Bram Bakker
[ … ] Als ik het portier opentrek, schuift Bram een klein hondje opzij. Het beestje, Bulletje genaamd, zit daarna kalm op de vloer tussen mijn voeten. ‘Hij gaat overal mee naartoe’, zegt Bram. ‘Patiënten zijn gek op ‘m. Sommige gaan zelfs met hem wandelen.’

VM 9 mei 2015 koken eten drinken proeven SMAAK
Kookboekenmaker, kok, illustrator Yvette van Boven maakt elke week een gerecht in de oven.
’s Avonds maken wij wel eens een ommetje. We laten de hond uit, maar eigenlijk wandelen we naar de Italiaanse ijssalon. [ … ]



vrijdag 17 juli 2015

BIJWERKINGEN PREDNISOLON


De ochtend na de narcose voor de MRI en echocytologie
Na de diagnose - een praktisch onmogelijk te opereren chronische ontsteking (vaste massa van ca. 6 cm) in de linkerspeekselklier - begon Skip 23 juni aan de zware Prednisolon kuur die bedoeld is om de groei te remmen en de ontsteking te doen slinken zover dit mogelijk is. Dosering eerste 4 dagen 30 mg, daarna om de dag tot donderdag 15 juli. Het verloop: het was tijdens de kuur (extreem) zomers dus we kunnen niet met zekerheid vaststellen of alle ZICHTBARE bijwerkingen uitsluitend aan de Prednisolon te wijten zijn. 

Rusteloos
Overmatig hijgen – weinig slapen
Stijging lichaamstemperatuur (koortsig?) – Skip wil alleen buiten en op een stenen vloer liggen.
Excessief drinken met als gevolg dag en nacht overdreven lozen – Skip slaapt ’s nachts in de tuin (wij in de serre), zodat hij kan urineren naar behoefte.
Winden - Stinky Binky
Honger – om vraatzucht te voorkomen, verdelen we zijn voer over de hele dag. Dat werkt.
Afzondering. Skip zoekt ons gezelschap, zoals gewoonlijk niet op, maar kiest voor isolement.
Angstdromen, hardop. In de bijsluiter wordt gewag gemaakt van stemmingswisselingen, daar merken we gelukkig weinig van.
Spierafname - Skip heeft mede dankzij het zomerweer veel kunnen zwemmen, hopelijk blijft de spiermassa zo op peil.

Tijdens de tweede week, maakt Skip nooit eerder gehoorde geluiden bij het opensperren van de bek, gapen, rekken, en/of als teken van ongemak(?), diepe keelgeluiden (net als bij zuchtend inademen). Hij wrijft zo nu en dan met zijn kop in het gras.

Tijdens de derde week zien we op woensdag 8 juli een kentering, nadat hij dinsdagavond (en later nog vrijdagmiddag) anderhalf uur heeft gegraven (Skip graaft met poten en bek). Skip registreert weer met beide ogen en kijkt ons weer aan. (Emotioneel). Hij zoekt weer contact en wil bij ons liggen. Het keelgeluid horen we niet meer. Tot en met zaterdag staan de kijkers recht. Zondag begint het oog weer te tranen en zwemt het wat in het vocht. Maandag en dinsdag traant het alleen. De oogbol blijft naar voren gepositioneerd. Het spastische gekrabbel (doordat hij geen diepte onderscheidde) op de gietvloer en het parket is voorbij.


Elke week hebben we foto’s van het oog gemaakt om te zien of er progressie inzit. Conclusie: vooraanzicht is aanzienlijk verbeterd, van bovenaf gezien is er slechts een licht verschil. Je ziet daar duidelijk dat het oog naar buiten wordt gedrukt door de bolle rand. De specialisten gaan nu in conclaaf voor het vervolgtraject. 

Voor iedereen die meeleeft (het wordt gewaardeerd): Dappere Skip laat zich door dit alles niet weerhouden om van zijn (voorheen zorgeloze) leventje te genieten. Hij wandelt, rent, zwemt, jaagt met zijn vriendinnen (Cruzer worp zich meteen op als blindengeleidehond), en eet! Voor ons een teken dat hij wel hinder ondervindt, maar geen hevige pijn lijdt, en vooral verder wil.

De algehele gezondheid gaat wat daagjes goed. Tot zondag 19 juli. Skip zondert zich af en voelt zich niet senang. Na een doorwaakte nacht de morgen erop direct naar de dierenarts als Skip niet wil opstaan. Er wordt bloed geprikt en getemperatuurd: 39,5. De leverwaarden zijn alarmerend hoog, vermoedelijk door de hoge dosering Prednisolon, zegt de door de dierenarts geraadpleegde internist in Utrecht – dr. Djajadiningrat is niet op de kliniek aanwezig en dr. Heijn zit in het buitenland. Skip braakt en wil alleen buiten vertoeven. Na drie ellendige dagen krabbelt hij weer op. Inmiddels zijn we weer gestart met de pijnstiller/ontstekingsremmer Rimadyl omdat hij zich hierdoor beter voelt. Het gaat een paar dagen goed tot de koude nacht van 25 op 26 juli. Skip hijgt en zoekt afkoeling op de koude en natte tegels. Gelukkig is de terugval minder vervelend en knapt hij sneller op.

 Wordt (helaas) weer vervolgd. zie update 15 september 2015

donderdag 16 juli 2015

BORDENWOUD


De planologe die ik sprak in de Oude Beemden verbaasde zich erover dat honden daar in overtreding zijn tijdens het loslopen: ‘Je zou willen dat er aan de rand van elke drukbevolkte versteende samenleving zo’n ruig recreatiegebied was. Het drassige overloopgebied van de Maas is  perfect voor avonturiers, juist omdat het ongeschikt is voor flaneerders.’ Ze zou het meenemen tijdens de (her)ontwikkeling van het gebied. Ze hield woord. Middenin kwam een uitrenbordje. Iedereen blij: want een hond die zich buiten kan uitleven, is thuis rustig.

Deze ochtend is er tot mijn grote verbazing een belachelijk woud aan bordjes met de tekst verrezen: hondenpad, aanlijnen verplicht. Is het jaloezie, dat honden en hun eigenaars het leuk hebben op een plek waar naast verdwaalde bermtoeristen zelden iemand komt? Is het de laatste daad van een overijverige ambtenaar voor de Grote Vakantie? Heeft de ambtenaar zich zo goed ingeleefd in het fenomeen hond dat hij als een reu met geldingsdrang overal vlaggetjes heeft geplant? Het enige waar de stalen bomen goed voor zijn, is als pispaaltje.

Waren de bordjes over en stonden ze in de weg? Nogal onnozel (en overbodig), want in de APV (Algemene Plaatselijke Verordening) staat dat je nergens je hond mag loslaten, tenzij anders aangegeven. Heeft de waa-er dan per ongeluk bordjes met de verkeerde tekst neergepoot? Maar vooral ... is de gemeente zich ervan bewust dat ze door het plaatsen van die bordjes een onderhoud- en opruimplicht heeft van de paden? Zo niet, dan herinneren de (noodgedwongen burgerlijk ongehoorzame) hondenwandelaars ze daar graag aan.

Vragen en opmerkingen kun je sturen naar: info@venlo.nl t.a.v. afdeling Publieke Dienstverlening Gemeente Venlo. Of bel het Klant Contact Centrum (KCC) op werkdagen tussen 08.00-17.00 uur, telefoonnummer 14077 (optie 4).


woensdag 15 juli 2015

NIEUWE SENSATIE

Een nieuwe sensatie. Een uitvinding die achteraf zo voor de hond liggend is, dat je denkt: waarom heeft niemand dat eerder bedacht? Geconcentreerde vis- en vleesjus in een casco deoroller. Je hond belonen met een likje in plaats van een lekkertje. Likkebaardend vinden de honden het. En ze blijven er nog slank(er) door ook. Goedgekeurd door de Nederlandse bond van huishonden. Althans door: Cruzer, Byker, Skip, Kwik, Zazzi, Fly en Payka.

dinsdag 14 juli 2015

TWEETY


Vertrek 8.50 uur. Tussen twee buien door regent het. In het hart van het hondenbos worden we onder de voet gelopen door konijnen. In een handomdraai zijn de rebellen ginds. Byker twittert dat het een lieve lust is. Cruzer en Skip stoten op. M. en ik schuilen onder een esdoorn. Over de rebellen worden emmers water uitgestort; wat in het geheel niet tot hen doordringt.

We hadden op een prinsenkwartiertje gerekend, maar dit gaat voortduren. Omdat M. om 11.uur een afspraak heeft, paaien we de dorstige Skip met drinkwater (de kurkdroge grond heeft al het regenwater opgesoupeerd) en Cruzer met een likje Trixie Roller Pop (ze vindt dat ze er bekaaid van afkomt). Byker, voor de gelegenheid tot Tweety omgedoopt, neemt de kuierlatten. M. verstapt zich tweemaal door een konijn.

In het bezit van twee van de drie rebellen blazen we de aftocht. Byker geeft pas op als het gerinkel wegebt en ze geen retweet op haar berichtjes ontvangt. Aankomsttijd 10.40 uur. Voldoende tijd voor een bakje leut.


maandag 13 juli 2015

DOMWEG GELUKKIG


De zon laat verstek gaan. Een daling van dik tien graden en toch volstaat een T-shirt. Volgens de weersites blijft het tussen kwart voor drie en vier uur droog. We zijn niet van suiker en kiezen bewust voor de open vlakte. Vijf-minuten-buitjes en droge momenten wisselen elkaar af. Skip lanterfantert voorop langs de opkragende kant parallel aan het kabbelende water; een unicum.

Ongastvrije struinpaadjes doorweken mijn roze zomerpantalon. De wilde peen oogt als een droogkap, desalniettemin droogt de plant niet. Mijn mouw en broekspijpen blijven herhaaldelijk haken aan sleedoorn en braam. Skip, telkens omkijkend bij een au, hapert heel attent tot ik mezelf heb bevrijd. Om de weg naar de siepelende bypass te leiden, gooi ik kluitjes voor hem uit. Na het buik en poten plodderen, eindigen we met het succesvolle stramien van brokjes gooien. Domweg gelukkig wipt Skip met een elegante sprong achterin de Yeti.

zondag 12 juli 2015

DE KLEINE PRINS

SpelletjesSkip en Prins
Vergeet de Winkler Prins, die is historie. Nu is er ‘De kleine Prins’. Een beknopt encyclopedietje om van elk hondenuitje iets bijzonders te maken. Journaliste, creatief trainer en Prinselijk ambassadrice Judith Lissenberg trok er samen met haar prinsjes Lappi en Pete én hoffotograaf Ron Baltus op uit om tal van (ont)spannende wandeltips met je hond te verzamelen, en vast te leggen. ‘Er op uit’ is een fotogeniek boekje geworden waar de dynamiek van afspat. Omdat elke hond na zo’n opwindende wandeling wil genieten van een prinsenmaal, is ‘Er op uit’ uitsluitend verkrijgbaar tijdens vorstelijke acties van www.prinspetfoods.nl Enthousiast geworden? De spelideeën van Kluifje worden warm aanbevolen in het Prins Petfoods boekje.


zaterdag 11 juli 2015

DÉJÀ VU


We overnachten nog steeds in de tuinkamer vanwege Skip die op dit moment de tuin prefereert om in te snurken, en vanzelfsprekend de zomerse waarden. W. die nogal eens in zijn dromen door haaien wordt achternagezeten, gooide midden in de nacht het dekbed van zich af. Dazend: ‘Er rende een muis over me heen.’ ‘Yeah right, in your dreams, baby’, bagatelliseerde ik.

De ochtend erop pak ik eerst de mop. Skip, die het gewitte plafond telkens afwisselde voor glimmertjes aan het donkere firmament, had voor modderafdrukken op de leisteen gezorgd. Dacht ik. Als de blubber de grauwe dweil, vaalrood kleurt, heb ik een déjà vu*. Skip troont me mee naar de composthoop voorbij het gazon. Daar rust voor eeuwig de door hem gevangen en intussen gesteven Mickey de zoveelste. Zie dogtales Mickey Mouse 10 april 2015

vrijdag 10 juli 2015

DUBBELPAKKET


Een huisje-boompje-beestjepaartje heeft net als wij gekozen voor het kronkelpaadje tussen de varens. Vlak achter hen loopt het snoezigste pupje ooit. Het is geen pup, maar een asielhond die geschat werd op een leeftijd van een jaar of vijf. Zelf vinden ze hem het meest overeenkomen met een kruising tussen een ruwharige Jack Russell en een Chihuahua. In ieder geval een vruchtbare tuttifrutti, want de bolle ogen en het gedrongen schedeltje van nep Chi’s is perfect gecorrigeerd.

‘Zeg alstublieft ook wat leuks tegen zijn broertje, als die zo dadelijk de bocht om komt’, verkneutert het grietje zich al. Als we de worstachige hond met ballonhoofdje, nijlpaardoortjes en een overbite zien, begrijpen we waarom. Hij is er bekaaid van afgekomen en zou geen slecht figuur slaan bij de verkiezing tot ‘Lelijkste Hond’. Het koppel giechelt als ze ons zien verschieten. Zij kunnen niet verhullen dat de hond derderangs is: ‘Ja, hij hoorde erbij. Het was een dubbelpakket. De zeer aan elkaar gehechte honden weten door de sterk uiteenlopende reacties dat er onderscheid wordt gemaakt. Daarom loopt de knapste voorop en komt zijn vriendje als een duveltje uit een doosje voor het schokeffect. Die sketch hebben ze zelfbedacht. Hondenhumor, denk ik.’

donderdag 9 juli 2015

FITNESS


Sporten in de openlucht onder redelijke condities. De flakkerende en flikkerende bol dringt moeizaam door het ruisende loof. Slechts twee konijnen die zin hebben om mee te trainen. De overige bosdieren verkneukelen zich langs de lijn. Cruzer, instructeur Remi, doet de warming up. Skip pompt zich op na nachtbraken. De twee konijnen changeren beurtelings. De rebellen doubleren. Reps worden meerdere sets. De intensiteit zorgt voor een onderbreking. Skip lest zijn dorst. Cruzer rolt in het gras. Byker is vlug van de oplader: ‘Yip!’ Het team gaat exorbitant in volle gang. Wanneer het ene konijn de handdoek in de ring gooit, en het andere voor onze snufferd met stijve heupen laks hipt, fluiten we. We gaan tot zover. De rebellen moeten uitlopen tegen verzuring van de spieren. Ze willen alleen maar liggen. 'Nee, nee, da’s geen cooling down,' beuren we ze overeind. 'Hup, in de benen.'

woensdag 8 juli 2015

HERENCLUB




uit de oude doos: Noorse Buhund prequel dogtales 34
Het is even na enen als we in het nabij gelegen kerkdorp in een weiland het herenclubje ontmoeten. Elke dag wandelen ze rond dezelfde tijd samen met hun honden, die vanzelfsprekend alle zeven van het mannelijk geslacht zijn. Een vast groepje wijze mannen die, gezellig keuvelend, de nieuwtjes van die dag doorneemt, terwijl de honden samen snuffelen. Iedere uitlaatplek kent wel zo’n clubje. Uitlaten betekent naast hondenpret ook sociaal contact voor de eigenaars. Terwijl de mannen verder slenteren, blijven de honden trouw bij start wachten. De meute schijnt incompleet. Gehaast komt er nog een baasje met een bejaard hondje aan drentelen. Ik treuzel een beetje en twijfel of ik me zal aansluiten. Maar de honden hebben ons al gespot en komen kennismaken. Ik sta met mijn handen in mijn jaszakken. In hondentaal betekent dat: koekjes! De lekkerbekken stromen mijn kant op. De rest holt door naar Skip. Staarten gaan in de lucht, nekharen gaan omhoog en de pikorde wordt snel bepaald. Voor de groep honden is een nieuwkomer altijd spannend - omdat ze al zolang een roedel vormen, gebeurt er weinig spectaculairs binnen de eigen groep.

dinsdag 7 juli 2015

1000

Titel: Tamara van Krieken. Illustratie: CdB

Zelf sta ik er lichtelijk verbaasd van. Maar de teller staat dus echt voor de tweede keer op 1000 blogs! Dat betekent weer tijd om de mooiste verhalen te bundelen. Daar ben ik de komende tijd druk mee, wat inhoudt dat de dagelijkse frequentie wordt teruggeschroefd. Maar je kunt je vast verheugen op dubbel leesplezier dit jaar: 'De rebellen maken een bende'  (deel 1 en 2) en 'Bezige Bu'. Voor jullie, vaste volgers van Kluifje, alvast de cover primeurs.
foto: Petra Lenssen

maandag 6 juli 2015

OVERNACHTING


Kwart voor elf. Vollemaan. Parelmoeren wolken tegen een decor van pastels. Skip overnacht in de tuin in het verlengde van de krottige keet die de vos bij gelegenheid bezoekt. Wij blijven verplicht over in de serre. De occasie vraagt erom; op de bovenetage (voorzien van plat dak) is het om te ploffen. De avond valt pas rond middernacht als vleermuisjes uit de spouwmuur van ons optrekje komen. Je bezit meer vee dan je denkt. De tuin is een baaierd voor onbekende invités. Een zwarte kat met witte kniekousen neemt zijn intrek in de dakgoot van de schuur. Muizen verdringen zich op de loopplank bij het huis. Rommelende egels in de composthoop. Vogels hebben een 24-uursvergunning.


Het begin van een fonkelnieuwe dag start met een kwakende moedermerel vanuit de kaalgeplukte kersenboom. Ze is haar jong kwijt. De kat? W. staat mopperend op om de deuren te sluiten tegen de herrie. Hij struikelt zowat over het mereljong dat fris en fruitig voor ons bed zit. Hij pakt hem op en zet hem in de patio op de tuintafel in het zicht van moeders. We horen daarna slechts een harmonie van hommelgegonzzzz op de veranda. Voor ons was het een aparte ervaring, maar echt slapen doe je niet. Skip snurkte door alles heen, het oerbeest.

zondag 5 juli 2015

AFZIEN

Bos en lommer opzoeken 
Begin juli 2015. Een hittegolfrecord. De klamheid is moordend. Goedbedoeld bezoeken we de meertjes op het Floriade. Skip weigert het water in te duiken. De koperen ploert kent geen genade. ‘Vooruit, alleen poten en buik dan?’ smeek ik. Voordat Skip vlam vat, geef ik hem een geniepig zetje, zodat hij wel moet zwemmen om niet verzuipen. Hij trekt enkele baantjes om mij te plezieren. We sjokken naar de uitgang. Zou het smogalarm ook een rol spelen, dat de fut beneden peil is?


Thuis kan Skip zijn draai niet vinden. De vacht gaat broeien. Skip krijgt het nog benauwder. Hijgen in crescendo. Door de abnormale luchtvochtigheid droogt de vacht niet. Ik gebruik de ventilator als omgekeerde föhn. Hoewel hij de wind niet van voren (en in zijn oren) wil krijgen, merkt Skip dat de waaier verlichting geeft. De lichaamstemperatuur zakt adagio tot aanvaardbaar niveau.


zaterdag 4 juli 2015

HONDEN RUGBY


tactiek bespreken

Uitdagen
tackelen
a scrum
en de winnaar is ... Skip
Skip krijgt de gouden medaille omgehangen

mag ik 'm ook vasthouden?
De volgende keer mag jij winnen, Baloe

Uit de serie: uitstapjes. Dogby met Janjaap, Baloe, Guus, Duke, Matisse, Bor, Zorro en Skip.
Onze spitsoor maakt furore in Tegelen. Het is direct rennen en spelen geblazen met nieuwe vriendjesa. Guus, een Chesapeak bay retriever, heeft een stok vast en gromt elke keer als de honden langs rennen. Dat brengt ze schijnbaar op een idee. De kleine hondjes die zich onder leiding van Skip samen sterk voelen, vormen een afsplitsing. Ganging-up. Als een volleerd rugbyteam staan ze rechtop, met de poten om elkaar heen en bespreken de te volgen tactiek. De afleidingsmanoeuvre scoort. De jongste van het stel tackelt de aanvoerder en Skip pakt hem razendsnel de stok af. Als een speer gaat hij er met de trofee vandoor. De leider verbluft achterlatend. De kleintjes hollen achter haantje-de-voorste aan en storten zich boven op hem. Het is gezamenlijke buit en die moet wel gedeeld worden. Een heuse coach zou tevreden zijn met zulke spelers.


vrijdag 3 juli 2015

PUFFEN

29 graden om 8.00 uur. Bevoorraad met drie flessen water, koelelementen en een badlaken gaan we op weg. Tussen het groen dat zwicht onder de vurige gloed, zachte lamellen die stranden op verschroeide aarde. De geschoren schapen staan pal in de zon op de landingsbaan, eentje is zwart geblakerd. De konijnen langs de afrastering liggen nog op één oor. Ze zijn, net als Byker en Skip, niet te porren voor hun ochtendgymnastiek. Cruzer flankeert op de open vlakte. Tevergeefs probeert ze Skip te vermurwen. Zelfoverschatting. We schaffelen van schaduw naar schaduw. Byker rolt in het gras. Door geteut met andere vroege Venlonaren, laat ik het na om op Skip te letten. Hij kuiert op het parallelle paardenpad. Ik taxie hem naar de Y-sprong. De honden worden voor het hoge koren (waar we gisteren weer een reekalf hebben gespot) aangelijnd. Door de afwijkende koers bokken de rebellen niet. In de auto verdringen Byker en Skip zich voor de blazer, Cruzer koelt op de in de handdoek gewikkelde koelelementen. Als we op de bestemming arriveren, zwaait M. het achterportier open. Niemand wil de oven in. 'Kunnen we niet de hele dag in de koele auto blijven', verzucht M.



donderdag 2 juli 2015

HOLBEWONER

grot

inzinking

hazenleger

uitholling

Hittegolf? Een verkoelende kuil doet wonderen.