 |
| foto: Carla Huse |
Een
‘vijandelijk’ kamp in rebellenland. VZC* heeft zijn tenten in de overhoek van
het openbare hondenbos opgeslagen. Enkele leden hebben de plak iets te nadrukkelijk gekadreerd met stammen,
takken en een geschreven verzoek een omleiding te nemen. We gunnen iedereen een feestje. Dat ze zich zo territoriaal gedragen, schiet uiteenlopende wandelaars in het verkeerde
keelgat. De
toon is gezet. Hoog in de lucht cirkelen de glanzend witte ‘haaien’. Op de grond staan
de ontvinde aanhangwagens ‘aanvalsklaar’ in een rij opgesteld. M. en ik nemen het
pad langs de start- en landingsbaan en steken, zoals de honden het gewend zijn. En steken overdwars de tra over die nu volgestouwd staat met voornamelijk prijzige caravans. De rinkelende rebellen jassen vrijelijk ‘hun’ konijnenrevier
door. Aan het ‘front’ zit de sfeer er goed in. ‘Are you sure we’re in Holland here? It sounds like Tirol', lolbroeken de buitenlandse
kampeerders die met een cup of very
strong coffee onder de luifel van hun tijdelijke verblijven zitten. Er ontspint zich een genoeglijke grensoverschrijdende conversatie. De uitgenodigde gasten blijken overigens niet op de hoogte dat dit het enige legale hondenuitrengebied binnen een straal van 25 km (!) is. De rebellen die komen kijken of er wat lekkers te halen valt, worden binnengehaald 'als helden'.
De hond als bliksemafleider, ook bevorderlijk voor internationale betrekkingen. *VZC: Venlose Zweefvlieg Club.