Mensen die een doorsnee naam hebben, kunnen zich er geen
voorstelling van maken hoe het is. Stand-upcomedian Peter Pannekoek haalde het
onlangs nog aan in zijn miniconference in De Wereld Draait Door. Als je, net
als hij en ik, begiftigd bent met een originele of aparte naam, val je altijd
op, of je wilt of niet. Zo ver ik weet draagt er slechts één iemand mijn naam: de
intussen volwassen dochter van een leuke ex-collega die er zelfs toestemming
voor vroeg, en kreeg.
Hoe blij verrast was ik toen ik de uitgave herfst 2014 van
Puppievriendje (het donateursblad van dierenambulance Pup in Nood) onder ogen kreeg.
Bij de suggesties voor hondennamen met een C, prijkte zomaar de door mijn creatieve ouders zelfbedachte naam op de lijst. Ik had ‘m nog nooit eerder ergens
geopperd zien worden. Het lijkt me he-le-maal geweldig als er straks een teefje
met mijn naam rondhuppelt. Cela. Wie durft het aan?