maandag 20 oktober 2014

IN DE KIJKERD

Het trekken van gekke gezichten naar de fotograaf heeft een lange geschiedenis, aldus Mark Moorman (PS31 13-9-2014 gevonden foto). Kinderen zijn er meesters in, maar er zijn genoeg volwassenen die hyperzelfbewust worden van een camera voor hun neus en de grimas als enige mogelijke uitweg zien.
De grimas maakt ons weer kind. Het geeft de fotograaf de gelegenheid om achter het zorgvuldig beschermde beeld van controle, volwassenheid en status te kijken. Of je hebt gewoon geen zin om als je blote zelf te kakken gezet te worden natuurlijk.

Honden hebben daar hun eigen kijk op. Camera-aandacht is eng. Hoe vaak zie je honden op een foto niet wegkijken. Rechtstreeks het ‘grote boze oog’ op hen richten, is heel bedreigend voor honden. Door weg te kijken en oogcontact te vermijden, proberen honden juist om confrontaties te voorkomen of te stoppen. Dus hoe meer je een hond recht aankijkt, hoe meer je die hond dwingt om weg te kijken. Vaak zal de hond tegelijk zijn lichaam afwenden, zodat hij met zijn schouders schuin naar je toestaat. Ook die zijdelingse lichaamshouding is bedoeld om de ander te kalmeren. Op die manier zorgen honden ervoor dat ze goed met elkaar en met ons omgaan.

Een goede vertrouwensband, attentie, interessantdoenerij, gekke geluiden en lekkers zijn vereisten om je hond recht in de lens te laten kijken.