Dit is niet het 'ontvreemde' schilderij.
Af en toe sluipt er een huistijger de blog binnen.
De stokoude eenzame heer zit op de dagbehandeling voor (beginnend)
dementerenden. Ditmaal kregen ze in de ochtenduren schilderles. Waarschijnlijk omdat hij
frequent de huisschilderskwast had gehanteerd, ging het kunstschilderen hem
bijzonder goed af. Iedereen bewonderde zijn kunstzinnige kat die nog het meest
leek op een kleurrijke pluizige S. De senior was helemaal in zijn nopjes met de
positieve aandacht.
’s Middags mochten de opgedroogde canvassen mee naar huis genomen
worden. De hoogbejaarde man ging als laatste de deur uit. Zonder doek. Het
overgebleven schilderij dat hem werd aangeboden was volgens eigen zeggen niet het zijne. Krijg nou een staart! Geagiteerd smeet hij het werk bruusk op de grond. Thuis bleef hij de hele avond mopperkonten.
Was hier sprake van kunstroof (iedereen was het erover eens dat
zijn schilderij een hoogstandje was) en zien we het binnenkort op een veiling
opduiken, was er nog een groepsgenoot in de war, of herkende de man met het
haperende geheugen simpelweg zijn eigen creatie niet meer? Eén ding is zeker:
de volgende keer wordt er gesigneerd. Professionele kunstenaars doen dat al
eeuwenlang.