Op de weerkaart App is te zien dat we ontsnappen aan zwaar weer. In een waterig zonnetje vliegt de jonge roestbruine kiekendief via de bosrand, de doornige mantel, en de kalende zoom naar het weiland. Ze zweeft laag over de grond op jacht naar veldmuizen en door de stichting Het Limburgs Landschap beschermde hagedissen. De roofvogels zijn (daardoor?) in opmars. Buizerds houden in het hondenbos al de weidepaaltjes bezet.
De
honden hebben de wind in de oren. Een konijn sleurt ze van hot naar her. Tot ze
verdwijnen in de catacomben onder een netelige bosschage. We horen de
ongeschreven wet van communicerende honden. Dan is het een tijdlang stil. Baas
B. en ik stellen ons zo voor dat de rebellen zich daar in hun clubhuis beraadslagen over een aanstaande actie.
Na
ze twintig minuten te hebben gegund, fluiten en klappen we als een hamer die de vergadering sluit. De drie komen met tegenzin tevoorschijn. We gaan ze tegemoet. Net
voordat we de Cruzer te pakken hebben, maakt Byker handig gebruik van hun ondergrondse
afspraak. Wegrennend loeit ze als een sirene. Baas B. en ik moeten
machteloos toezien hoe Cruzer en Skip Bykers voorbeeld volgen. Achter de brem blaft Skip de kiekendief uit de poel. De rebellen drinken en poedelen er wat,
voordat ze zich gewillig laten strikken.
