De vorige dag hadden we golfballen geraapt, terwijl Skip een flink eind verderop met zijn kop onder de grond groef. Hij kon onmogelijk in de gaten hebben gehad wat wij aan het doen waren. Wel hebben we hem achteraf onze buit getoond.
Vandaag moet en zal hij per se naar een stuk terrein waar het verboden toegang voor hem is. We zijn nieuwsgierig naar zijn drive en laten hem gaan. Hij schiet een schuttersput in en spurt direct met bolle bek naar ons terug. Voor mijn voeten legt hij een bemoste golfbal neer. Die moet daar dus al langer gelegen hebben en Skip wist dat.
Ik sta er altijd weer versteld van dat honden die zogenaamd niet zouden kunnen denken (inmiddels is dat gelukkig wetenschappelijk bewezen en vastgelegd) verbanden leggen en daarnaar handelen. Skip de wonderhond wordt uitbundig geprezen en voorzien van de ultieme beloning: Frolic®.