 |
| Hoeven we hier niet meer terug? |
Leverwaarden schoten (door de Prednisolon) omhoog, zover als het apparaat kon meten (1500) - de normale waarde is 70. De somber gestemde dierenarts vreesde voor de ziekte van Cushing die spontaan kan ontstaan na het gebruik van Prednisolon. Skip overleeft en redt het op eigen kracht. Maar we merken dat hij doof is geworden en eenzijdig blind is. Ook met rechts ziet hij slecht in het donker.
We gaan voor controle terug naar oogspecialist Sylvia Djajadiningrat omdat we vrezen dat de chronische ontsteking van de speekselklier in plaats van geslonken, gegroeid is. Uit de echo blijkt dat de ontsteking achter zijn oogkas 1 cm geslonken is naar 2.9 bij 1.5 cm. Wel ziet oogspecialist Sylvia Djajadiningrat 'suikerspinnen' rond de lenzen. Dit kan duiden op hoge bloeddruk. We kunnen direct door naar de cardioloog die via Skips slagaders de bloeddruk meet. Deze is alarmerend hoog: 185 terwijl dat normaal rond de 133 moet zijn (met 160 als bovengrens).
Skip krijgt bloeddrukverlagers. De eerste twee dagen keldert Skips bloeddruk (een teken dat ze meteen hun werk doen). En het wonder geschiedt. Na enkele dagen hoort hij weer (voor Skip is elk geluid nieuw!) en is het zicht rechts verbeterd. Skip maakt uit eigen beweging een ererondje op het hondenveld: ik ben er weer! Een endocrinoloog kan ophelderen waar de verhoogde bloeddruk vandaan komt (het is weer een van de vervelende neveneffecten van Prednisolon). Daarnaast moet de bloeddruk de eerste weken telkens opnieuw gemeten worden voor de optimale dosering. Omdat een dagje Utrecht nogal belastend is voor Skip en zijn baasjes probeert onze dierenarts Irene Moors eerst of zij de correcte bloeddruk met een mouwband of via de Doppler Methode kan meten, en wordt er bloed afgetapt om te kijken hoe de orgaanwaarden zijn.
Skip vond de meest vervelende onderzoeken prima te doen, maar een bloeddrukmeting met mouw en een prik voor een buisje bloed voor de endocrinoloog vond hij ver-schrik-ke-lijk. Erg overstuur en toch een bloeddrukdaling van 143 naar rond de 100. We bouwen het tabletje verder af naar een kwartje. Skip, die weer graaft, draaft en monter is, voelt zich ogenschijnlijk goed. De uitslagen van het bloed geven dat ook aan: alle waarden zijn perfect. Zelfs de ontsteking is inactief. Duimen dat de situatie zolang mogelijk stabiel blijft. Want een groeiende massa is een tikkende tijdbom.
Skip krijgt bloeddrukverlagers. De eerste twee dagen keldert Skips bloeddruk (een teken dat ze meteen hun werk doen). En het wonder geschiedt. Na enkele dagen hoort hij weer (voor Skip is elk geluid nieuw!) en is het zicht rechts verbeterd. Skip maakt uit eigen beweging een ererondje op het hondenveld: ik ben er weer! Een endocrinoloog kan ophelderen waar de verhoogde bloeddruk vandaan komt (het is weer een van de vervelende neveneffecten van Prednisolon). Daarnaast moet de bloeddruk de eerste weken telkens opnieuw gemeten worden voor de optimale dosering. Omdat een dagje Utrecht nogal belastend is voor Skip en zijn baasjes probeert onze dierenarts Irene Moors eerst of zij de correcte bloeddruk met een mouwband of via de Doppler Methode kan meten, en wordt er bloed afgetapt om te kijken hoe de orgaanwaarden zijn.
Skip vond de meest vervelende onderzoeken prima te doen, maar een bloeddrukmeting met mouw en een prik voor een buisje bloed voor de endocrinoloog vond hij ver-schrik-ke-lijk. Erg overstuur en toch een bloeddrukdaling van 143 naar rond de 100. We bouwen het tabletje verder af naar een kwartje. Skip, die weer graaft, draaft en monter is, voelt zich ogenschijnlijk goed. De uitslagen van het bloed geven dat ook aan: alle waarden zijn perfect. Zelfs de ontsteking is inactief. Duimen dat de situatie zolang mogelijk stabiel blijft. Want een groeiende massa is een tikkende tijdbom.
Skip is opgeknapt en heeft er weer zin in. Dank aan iedereen voor het duimen en meeleven!!!
