Zaterdagochtend in een nevelig dal. Pop host heuvels
op en af naar wild. We splitsen ons op. Wim begeleidt haar mee naar boven, ik
bewaak het benedenpad. In een vingerknip is Pop verdwenen. Wim rent naar waar hij
haar kef hoort. Ik moet de grafheuvel nog over. Bij het begin/eind van de
cirkel aangekomen, wacht Pop zittend (good girl!), maar waar is Wim?
Aanvankelijk denk ik nog aan wildplassen, maar als het langer duurt nemen
akelige gedachten als 'wegzonken in het moeras' het over.
Schor van het Wimmen waar ik geen respons op krijg,
besluit ik om met Pop naar strategische plekken te lopen. Ondanks dat het me
beter lijkt op de onuitgesproken afgesproken plek te wachten (honden komen
immers ook terug op de plek waar je het laatst oogcontact hebt gehad). Intussen
schreeuwt Wim de longen uit zijn lijf in het dal aan de linkerzijde van de
grafheuvel. Beide geen gsm bij ons en buiten bereik. Ik geef een samenscholing
van joggers zijn signalement: man midden vijftiger (geschatte leeftijd 35),
klak op zijn hoofd, geruite das om de nek en een jagersgroen jack. Drie
wandelende dames tonen hun vrijwillige inzet en roepen in koor 'Wim'. Een broze spriet met pony, bruine paardenstaart en vier lieve kalme karthuizer pittbulachtige gelooft haar oren niet:
'Je hond uit het oog verliezen ala, maar hoe kun je nou je man onderweg kwijtraken? Het werkt onbedaarlijk op haar lachspieren. Ze zal de westkant
uitpluizen.
Nog geen minuut later meldt Wim zich. Hij spuit gif: waarom
reageerde ik niet op zijn gebrul en waarom heb ik niet geroepen. 'Ik dacht dat
je van de berg was gegleden en in een smalle kloof terecht was gekomen. Waar
heb je Pop gevonden?' 'Ze was achter de draad langs naar de zwaluwwand
geklommen en via daar naar het begin/eind van de cirkel teruggekeerd waar ze
keurig op me zat te wachten. Ze is nog geen 10 meter van de plek geweest! Achteraf kun je er om lachen.
Saturdaymorning in a foggy valley. Pop is running up and down the hill. We split up. Wim follows her above, I cover the path beneath. In a split second Pop is gone out of our sight. Wim runs towards her bark. I still have to take the burial mound. When I arrive at the beginning/end of the circle Pop awaits me. Goodgirl! But where is Wim? At first I believe he is doing a wild pee, when time passes thoughts of 'sunk in the swamp' coming up.
Sound hoarse from al the Wimming, and I still didn't get any reply. I walk with Pop in the area. Wim is shouting at the other side of the mountain. Out of reach and out of touch en of course the both of us left our handy at home. I give walkers and joggers a description of Wim: male in his mid fifties (but still looking mid thirties), cap on his head, checker scarf around his neck and a huntinggreen jacket. A young woman with four lovely grey pittbulbitches can't believe her ears: a dog that escapes okay, but loosing your husband during a walk that is beyond her imagination. She can't stop laughing. She will walk to the west and will look out for him.
After a minute Wim calls in. He is not amused; 'Why didn't you answer my screaming? I thought you'd slipped and fell in a rift. And when and where did you find Pop?' Calm down, everything is hunky dory. Pop didn't disappear at all, she just took the swallow wall to meet me where dogs meet their owners: at the place where one had last eye contact.
Sound hoarse from al the Wimming, and I still didn't get any reply. I walk with Pop in the area. Wim is shouting at the other side of the mountain. Out of reach and out of touch en of course the both of us left our handy at home. I give walkers and joggers a description of Wim: male in his mid fifties (but still looking mid thirties), cap on his head, checker scarf around his neck and a huntinggreen jacket. A young woman with four lovely grey pittbulbitches can't believe her ears: a dog that escapes okay, but loosing your husband during a walk that is beyond her imagination. She can't stop laughing. She will walk to the west and will look out for him.
After a minute Wim calls in. He is not amused; 'Why didn't you answer my screaming? I thought you'd slipped and fell in a rift. And when and where did you find Pop?' Calm down, everything is hunky dory. Pop didn't disappear at all, she just took the swallow wall to meet me where dogs meet their owners: at the place where one had last eye contact.
Bezoek mijn website Visit my website:
www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak
1001 dog tricks and games in SPEELS