PECH VOOR POP

 

Op het staartje van het oude jaar moeten we onverwacht met Pop naar de dierenarts. De röntgenfoto's stemmen niet tot vrolijkheid en het overdonderende geknal werkt niet echt mee. In het nieuwe jaar weten we meer. Hopelijk loopt het met een sisser af. Wordt vervolgd.

UPDATE

Ze is geröntgend, heeft bloed af laten tappen en 5 dagen drolletjes gedoneerd met als resultaat dat ze medicatie voor een maand krijgt waar ze van op moet knappen.

FLITS

 

Flits van voren, en met tweede camera foto genomen, geeft een mooi schaduweffect.

BOND GIRL

 

Happy 7th birthday dear!

Pop: 0h 0h am I really 7 already? A senior dog?

Mommy and Daddy: You're a Bond girl now!

POPPENOGEN OM VERLIEFD OP TE WORDEN

 

Poppenogen om verliefd op te worden als je het al niet was

IEDER Z'N BANK

 

Vriendinnen Pop en Byker springen bijna gelijk op de bank. Kusje en ieder neemt zijn eigen positie in. Met het kussen ertussen hebben ze ieder een bankje en een hoofdkussen waar ze de snuitjes tegen elkaar kunnen leggen. Byker kiest voor de zachte blauwe deken, Pop voor het plofkussen. Als je even niet kijkt, zijn ze zomaar van plaats verwisseld.

PEPERKOEKMANNETJE

 

Daar is-tie weer. Zoals elk jaar diept Pop tijdens advent het peperkoekmannetje uit de speelgoedmand. Heel apart.

OPGEFOKT

 

Rond het vriespunt

de zon scheen volop

een achtergelaten grijze huisfluffy

in het bos

Pop ging 'm redden

liep vast in de bramenstruiken

lijfjes vol adrenaline

een afloop 

vol bramenjam

en konijn in de kou

RARE DOOS

 

Somber weer. Je moet wat als tijdverdrijf. Ik haal de pas verworven blauwe tornado van Nina Ottosson te voorschijn. De kunststof kluif is een vierlagige koekjestrommel waar Pop zelf de koekjes uit moet halen. Dat is nog nooit vertoond, denkt Pop. Ze ziet er het nu niet van in: koekjes eet je toch gewoon uit iemands hand? 

Pop wil al weglopen, maar ik blijf aandringen. Ze ruikt eraan en er gebeurt niets. Gek hè. Ze probeert het met een pootje. Er komt beweging in,  Met haar neus wipt ze de koekjestrommel op. Bij toeval verdraaien de bovenste lagen. Pop heeft prijs.

Dat smaakt naar meer. Met flink wat aanmoediging - ze vraagt zich af: waarom moeilijk doen als het makkelijk kan - vindt ze ze allemaal.

Alles is op. Omdat ze het, zeker voor de eerste keer, goed gedaan heeft, krijgt ze een dik verdiend koekje. Pop kijkt me aan met een blik van: zie je wel dat je het kunt. In het vervolg gewoon weer uit de hand voeren zonder al dat gedoe.

NIEMAND DE DEUR UIT

 

Al haar rasgenootjes soezen nu voor de openhaard. Wij hebben geen openhaard. Daarom wil koukleum Pop wanneer het 's middags al vroeg donker is, het liefst zo vroeg mogelijk onder de wol. Ze geeft het aan door geduldig op de eerste traptree te wachten tot ze een medestander vindt of iemand die haar op zijn minst naar boven wil begeleiden om haar in te stoppen. Er is nog een reden waarom Pop vraagt of we haar willen vergezellen. Baasje - haar vriendje - was de afgelopen maand extreem veel weg. Wanneer we in bed liggen, zijn we aan huis gekluisterd. Pop is gerust er gaat niemand meer de deur uit. 

BEDJE MET STRO

 

Pop graaft kuilen in de tuin en piept al een kleine week wanneer ze met bontje in haar bek banjert. Bontje is een soort mof waar een andere knuffel ingestopt zit. Geen idee hoe ze dat voor elkaar heeft gekregen trouwens. Bij voorkeur ligt ze er, tussen de wandelingen door, mee in haar eigen bedje op onze slaapkamer, maar daar is wegens energiebesparing de verwarming uit.

Dus graaft Pop buiten kuilen in de tuin en vlijt ze 'baby in het bedje' daarin. Loopt Pop vooruit op het kerstverhaal of zijn het haar hormonen? We hebben geen idee. Het is -1 buiten en voor de grap zeg ik tegen Pop dat het wel erg koud voor de gup is ondanks de wolvenbonttrappelzak. Pop pakt het pluche pakketje op en rent naar binnen en naar boven naar de slaapkamer.

Het betrof inderdaad haar eerste schijnzwangerschap. Overigens maken moeder en kind het uitstekend.

NIEMANDSLAND

 

Er is een hond vermist in niemandsland. Bij het zien van zo'n pamflet lopen me alleen al bij het idee dat je hond kwijt is, de rillingen over de rug. Horror. We drukken Pop voor het zoveelste maal op het hart dat ze altijd bij ons moet blijven. 

We gaan ervan uit dat de hond weer terug is bij zijn baas, want de pamfletten zijn opgeruimd. Wat Pop opmerkelijk vond - zo zien we aan de blik op de door baasje gemaakte foto - dat de hond heel klein en wazig op de foto staat: hoe kan iemand in hemelsnaam weten hoe de vermiste er in werkelijkheid uitziet. En ...knap dat-ie gevonden is. Of wist de hond zelf de weg terug naar zijn baas?

VERSTOPPERTJE

Pop speelt verstoppertje en ik had het te laat in de gaten. Kiekeboe, giechelgiechel.

VALLENDE BLAADJES

 

Als ze wil, hoort, ziet en ruikt ze alles. Zelfs voor geruisloos naar beneden dwarrelende blaadjes draait ze zich voor om.