maandag 5 november 2012

KEUTELBINKIE



Voordat ik de deur uitga, hijs ik me in mijn regenpak en waterdichte laarzen. Het is nodig. De eerste verdwaalde hond die we in het winterbed van de Maas tegenkomen, heeft zijn portie nat voor vandaag al gehad. Noorse Buhund Skip trekt zich weinig aan van de zacht stromende regen. Hij maakt zich druk om het kuiltje waarin hij graaft, dat steeds volloopt. Niet begrijpend kijkt hij me aan: er zou een mol tevoorschijn moeten komen, geen water.

‘Dat gaat het niet worden, Skip. Zoek maar een ander tijdverdrijf’. Hij zet zich schrapt, met vastberaden tred loop ik door. ‘Kijk, konijnenkeutels. Dan moeten er vast konijnen in de buurt zijn’. Skip focust zich al snel op het arsenaal aan konijnenkeutels die langs het asfalt op de dijk liggen. Hij snapt best dat de konijnen niet te voorschijn komen met dit miezerige weer. Belegen plakken keutels rond de lantaarnpalen, verse droppings op een bedje van mos, her en der een verdwaalde eenling. Keutelbinkie heeft de smaak te pakken en maakt er een proeverij van. En passant hapt hij gretig wat groentjes mee in de vorm van doordrenkt gras. Het schiet niet op. Zucht. Meer dan twee uur later schudt Skip zijn vacht in de gang droog terwijl ik met versteende vingers mijn regenpak uittrekt.


www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak