Kees van Kooten schreef eindelijk het
Boekenweekgeschenk. Adriaan van Dis vindt dit hogelijk vreemd omdat Kees
volgens hem lectuur schrijft en geen literatuur. Mij maakt het niet uit: Kees
schrijft heerlijk smeuïg en vlot. De ietwat
nostalgische Kees van Kooten is geen voorstander van (boeken) bestellen via de
digitale snelweg, zo blijkt uit het VPRO interview ‘Kees de lezer’ door Katja
de Bruin.
… Ik
denk graag terug aan die jaren waarin je niet duizend plaatjes bij de Albert
Heijn of de Jumbo kreeg, maar waar je de hele week wachtte totdat de melkboer op
dinsdag kwam, want dan bestond de mogelijkheid dat je één voetbalplaatje kreeg.
Die voorpret is totaal weg. Datzelfde geldt voor het kopen
van boeken. Mensen zijn zo verwend: iedere wens moet onmiddelijk vervuld
worden. Dus kopen ze bij Bol.com, want bij de boekhandel moet je te lang
wachten. Als ik op dinsdag naar de boekhandel ga en ik vraag of hij voor mij Momenten van onverwacht geluk van Francesco Piccolo heeft,
dan is het er vrijdag. Drie dagen. Maar mensen moeten het nu hebben. Wat ook zo
kinderachtig is: ze willen een pakje krijgen en dat openmaken. Terwijl ze al
weten wat erin zit! …
Van de ene kant heeft hij gelijk. Lang
voor iets moeten sparen, verhoogt de feestvreugde. En iets in de winkel
aanschouwen, bekijken en door de handen laten glijden, is onvergelijkbaar met
dingen bezichtigen op het computerscherm. Bovendien help je zo fysieke winkels
in stand te houden. 30% van het winkelaanbod verdwijnt de komende jaren dankzij
online bestellingen!
Van de andere kant is de wereld
tegenwoordig maakbaar, bijna alles kan op afstand geregeld worden. In
tegenstelling tot Kees’ optiek, vind ik het wel spannend: het is altijd een
verrassing of én wanneer het pakje aankomt, en hoe het bestelde er in
werkelijkheid uitziet. Je betaalt vooraf via internetbankieren, dus de ‘pijn’
van het direct afrekenen geldt hier niet. Het pakketje kan mee- of tegenvallen,
toch een beetje Sinterklaas naar mijn mening.
Voor
Skip had ik verantwoorde vlezige lekkertjes in der Deutsche Heimat besteld. Het duurde vrij lang voordat het
afgeleverd werd. Een zekere opwinding maakte zich van Skip en mij meester.
Onverwacht ging na tien dagen de bel. Godzijdank stort de hond zich op de kartonnen
doos, dacht de Turkse koerier. Ik tekende vlot voor aflevering. Skip mocht na al dat
wachten zijn pakje openmaken en zelf wat uitkiezen. Hij koos wat ik verwachtte:
biologische Argentijnse runderhuidslingers.
www.kluifje.com
- de originele hondensite met kunst, cultuur
& vermaak