Op een afstandje van de gedekte dis wacht Noorse Buhund Skip
liggend op de grond. We eten vegetarische spaghetti. Hij weet dat als wij uitgetafeld
zijn, hij de borden mag afwassen. Skip smult van restjes tomaat, Parmezaanse
kaas en een hompje ciabatta. Staat er Indisch eten op het menu dan wacht Skip
kaarsrecht langs de baas. Er zou zomaar ineens een brokje kipfilet van het
satéstokje afschieten.
Skip voegt zich vandaag tijdens de warme hap niet bij ons.
Hij toonde zelfs geen interesse in de loeiende oven. Voordat we kunnen
schransen van de Provençaalse ovenschotel weet hij allang dat ik de worstjes
ben vergeten en er dus niets van zijn gading bijzit. Aan alles had ik gedacht:
de Opperdoezer aardappeltjes bestrooid met rozemarijn, de gesmoorde rode ui en de
courgette met verse tijm gehusseld in olijfolie. Plus natuurlijk het heerlijke eigen
bereide bieslooksausje: een geheim recept. De ontdekking kwam te laat. Nu nog sappige
worstje bereiden zou een verpieterde ovenschaal tot gevolg hebben. Skip werd
voor het bedelloze wachten (hij lag braaf in de koele gang) verwend met een
schijfje hondenworst. De baas had pech: voor hem werd het een vleesloze dag.