We wandelden tijdens de periode
die Buienradar als droog had aangemerkt. Het was voor meer baasjes een domper. De
bazin van een ritsbek in de regen stak een golfparaplu omhoog, een
relatiegeschenk aan de leus ‘Houd het droog met Van der …’ te zien. Haar hond
jaagde Skip de stuipen op het lijf door eerst met hem te neuzen en vervolgens recht
omhoog in de plas te springen waar ze beiden iets van af stonden. Skip boog ontsteld
rechtsaf het veld in waar het konijnenleven op een laag pitje stond vanwege de
nattigheid.
Een norse oudere dorpeling met een
rustige aangelijnde Curly Coated Wheaten Terriër aan de lijn liep met een
gezicht dat weinig goeds voorspelde komt onze kant op. Skip deed op veilige
afstand een poging in een konijnenburcht. Door een lollige opmerking over de
natte vacht van de hond te maken, probeerde ik de man te ontdooien. Het kon hem
niet bekoren. Tijdens het passeren kielhaalde hij zijn hond. Die viel zoals
verwacht naar ons uit. ‘Dat krijg je ervan’, ze de man. Precies, wou ik zeggen.
Had de man niet zo raar gedaan, dan was er niets aan de hand geweest. Maar hij
gaf ons geen enkele kans om te antwoorden. Tegen de tijd dat we bij ons
beginpunt waren beland, was het weer opgeklaard. We konden nog net ontsnappen
aan drie uitgeslapen Retrievers in drie verschillende kleuren door het
toegangspoortje als buffer te gebruiken.