It's warm. Cheerful Pop jumps up and down in the water. Because she is excited she barks too. Standing in the river her bark echoos. Although Pop recognizes her own bark, she thinks there's family on the other side and responds to it.
Same place, another time. Pop barks and we notice that she waits for an answer. But the weather conditions are not the same. No answer of her family or friend from overseas. Pop finds that very weird and keeps on barking and listening. We have to explain it several times before she 'believes' us. But crossing the river is one step too far.
Het is warm en Pop springt een beetje gekkie in het water in plaats van haar normale waden. Ze blaft uitgelaten. Over de rivier komt haar echo terug. Ondanks dat Pop haar eigen blaf herkent, denkt ze dat er op de oever aan de overkant familie staat. Ze antwoordt telkens met een halloblaf.
Zelfde plek, een ander tijdstip. Pop blaft naar haar 'familie/vrienden aan de overkant. De weersomstandigheden zijn ditmaal anders; er komt geen weerklank. Pop vindt het zeer raar en blijft blaffen, wachten en luisteren. We moeten het verschillende malen uitleggen, en dan nog geloofd ze ons niet echt. Maar oversteken, gaat haar net te ver.
van harte welkom op - you're welcome to visit: www.kluifje.com