Niet zo ver voor middernacht. 30 graden en buiten heerst de stilte. Waarschijnlijk zit iedereen oververhit binnen voor de ventilator of bij de airco. Liggend in het gras volgen Pop en ik samen de zwaluwen in een lichtblauwe lucht met bochtige wolkenslingers. In beginsel zijn het er negen, langzamerhand wordt het een cirkelende groep van zo'n veertig zwaluwen. Ik heb ze geteld door er een foto van te nemen, want zo waren ze me te vlug af. Het is bijna tien uur als de grond koud begint op te trekken. Ik heb Pop beloofd dat we net zo lang blijven liggen, als zij wil.
Tot nog toe geniet ze van het buiten zijn en negeert ze alle geluiden die haar bij verveling zouden kunnen triggeren. Naar een helikopter en een eenpersoonsvliegtuigje (een type paramotor trike met een strakke harde vleugel erboven) kijkt ze alsof we ze dagelijks zien overvliegen. De nijvere zoemloze insecten die de grote salie bezoeken worden met rust gelaten. Hommels werken ronde-trapsgewijs de bloemstengels van beneden naar boven af. Vijf minuten voordat de baas arriveert, staat Pop op, strekt haar poten en wandelt een beetje stijfjes naar binnen naar de gang om daar te gaan zitten kwispelen. Welkom thuis!
.jpg "luchtacrobaten")
Je bent van harte welkom op