Het was min of meer onze eigen schuld. Buienradar gaf exact de strook aan die van de kust richting Duitsland overtrok. We gingen iets eerder van huis dan aangegeven, omdat er 'lichte neerslag' stond. Bij de eerste bocht regent het al dat het dretst*. W., zonder jas, haalt de nooit gebruikte knalblauwe plu uit de kattenbak.
Bij de tweede bocht krijgen we al een vernietigende blik van Pop. We gaan niet terug. We zoeken paadjes uit waar de boomkronen een bladerdak vormen. Na een onoverkomelijk open stuk gaat Pop onder een eik schuilen. Een statement, zoiets heeft ze nog nooit gedaan. Het regent harder en harder.
Vanmorgen viel de halfjaarlijkse douchebeurt haar al ten deel die ze met kloppend hart gelaten onderging. Die tropische regendouche tijdens de middagwandeling was de druppel. Ik ga in squathouding boven haar hangen om de ergste slagen op te vangen.
*dretsen is spatten