Ik geloof niet in sprookjes. Het sprookje van Roodkapje is trouwens net als zovele sprookjes een metafoor voor 'wie niet horen wil, moet voelen' of iets van die strekking. Met de huidige hetze tegen wolven ben ik echt blij dat ons miniwolfje wit is en geen wildkleur heeft. We horen nogal eens van hondeneigenaars met een wolfwaardige lookalike dat het niet altijd even veilig wandelen is in de vrije natuur. Niet door wolven, maar door zijn grootste vijand de mens die het 'recht' in eigen handen wil nemen (illegale afschot). Ze verkondigen daarbij (vreselijke) onwaarheden over de sinds 1982 beschermde wolf die in Nederland willens en wetens is geherintroduceerd. Het is een mengeling van ongefundeerde meningen en emoties.
Bijvoorbeeld: natuurlijk zoekt de wolf naar eten, hij kan immers geen boodschappen doen bij de Appie. Echter als je het handjevol wolven in Nederland vergelijkt met het aantal meldingen van gedode dieren die door een wolf te grazen zouden zijn genomen, moeten die paar wolven welhaast met de buik over de grond slepen van corpulentie.
Natuurlijk is het heel verdrietig als er incidenten gebeuren, maar als een maatschappij op ongelukken moet anticiperen zouden we allemaal in een glazen kooi moeten leven.
Je bent van harte welkom op