Op het gazon naast het station zit een wilde mannetjeseend zo alleen. Wacht hij op een vrouwtje uit een andere stad? Pop en ik wandelen over het pad erlangs. Pop toont geen interesse in hem. Op rustige toon vertel ik de eend dat hij kan blijven zitten. Pop snuffelt wat in het gras, ze treuzelt omdat er een hondje achteropkomt dat ze denkt leuk te vinden. Ze toont nog steeds geen interesse voor de woerd die toch opstaat. Ik zei nog: 'Blijf nou zitten.' Ondanks dat ze aangelijnd was moest Pop wel een schijnactie ondernemen om geen gezichtsverlies te lijden.
Je bent van harte welkom op