zondag 8 november 2020

ACHTER HET RAAM DAGDROMEN

 


Hout, hout en nog eens hout tegen de gevel. Langs het venster hangen luiken met daaronder een uitnodigend steigerhouten zitje dat aan weerszijden geflankeerd is door bloembakken met olijfboompjes. Er is vast altijd volk over de vloer in het gezellig ogende interieur van het knusse kabouterhuisje met neergelaten markies. Deze familie houdt van huiselijkheid. En wat past daar dan beter bij, dan een hondenras dat tevreden is met een leven binnen vier muren. 

Op de vensterbank soezen tussen symmetrisch opgestelde glimmende vazen, twee 'Chihuahua’s', elk in een eigen cocon in de zon. Met hun snoetjes begraven in het pluche liggen ze verheven buiten het bereik van achteruitschuivende stoelen, ploffende bipsen op kussens waar er eentje net een nestje heeft gekrabd, grijpgrage knuffelhanden en -handjes, en een alles vertrappende schoenmaat 38 en groter onder de tafel. 

Achter glas beziet de snoezige tweeling overdag de buitenwereld van een veilige afstand. Op straat komen ze zelden: de achtertuin is hun park waar ze als theekophondje tenminste niet onder de voet worden gelopen. Geen vuiltje aan de lucht zou je denken, want met z’n tweeën ben je nooit alleen. En toch, zouden de twee 'Chihuahua’s' als de baasjes buitenshuis zijn en de kinderen naar school, echt niet dagdromen van de korte benen nemen om de wijde wereld te verkennen? Of is een trippeltrappeltripje op die iele beentjes naar de boom op de hoek van hun laantje al een wereldreis?