Het laatste veld verruilt Pop voor het beschaduwde trottoir. We zijn vroeg van huis gegaan om de hitte voor te zijn, maar Pop werd het zonder haar isolerende ondervacht algauw te heet onder de voeten. Er komt een zwart poesje op ons pad. Ik heb het 40 meter verderop al gezien. Het poesje heeft Pop en mij ook gezien. Pop is nog bezig met links en rechts kijken om veilig over te steken.
Het zwarte poesje gaat zitten en zwiept vriendelijk met de staart zoals honden kunnen doen. Is dat een gunstig teken? Poezen - zo heb ik begrepen - bedoelen daarmee dat ze met rust gelaten willen worden. Ze wacht ons dus niet op, maar verspert alvast de doorgang, zodat we een andere route nemen en haar niet lastig vallen.
Heel verwarrend voor een hond dat kattengedrag. Pop is vastberaden om te gaan kijken hoe dat nou zit en hangt in de riem. Het zwarte poesje wijkt uit naar een voortuin. Het is drukkend warm en Pop verliest haar interesse: wat een onnodige poespas!
Je bent van harte welkom op