We zijn te voet op het fietspad.
De hond is aangelijnd. In het voorbijgaan hoor ik een echtpaar tegen elkaar
zeggen: ‘Wat een mooie vossenhond.’ Ik ben het helemaal met ze eens. Na een
kwartiertje bereiken we het wandelpad langs de Maasoever waar Skip los kan. Hij
zwerft langs de kant tot een open stuk waar hij het water in kan. Ondanks de
voor ons frisse wind, ligt de voorjaarstemperatuur voor een van oorsprong
Scandinavische hond al gauw te hoog. In plaats van in het water te springen,
zie ik hem een fanatieke snoekduik in het hoge gras maken. En ja hoor, daar
ligt een gevangen en achtergelaten dode brasem ... en of course kom ik te laat.
Zo metamorfoost de vossenhond in korte tijd tot vissenhond. Onderweg is de walgelijke stank niet te
harden. Jakkes. Noorse Buhund Skip is door het dolle heen vanwege zijn eau de poisson - niet te verwarren met Poison van Dior. Thuis wordt de hond meteen in het sop
gezet. Zijn smelly snuit behandel ik
met een washandje zodat er geen shampoo en druppels in zijn oren sijpelen. Daarna
is stinkybinky wel weer superzacht,
schoon, wollig en voorzien van een heerlijk geurtje.