De dag erna treedt dooi in.
Ik zou het er niet meer over hebben. Voor mij was het
winterseizoen een gepasseerd station. Ondanks die ontkenning viel er vannacht
van alles van boven naar beneden. Door de goedlachse zon werd dat wat op de
grond belandde pratsch. Komen we meteen op de vraag of ‘pratsch’ Limburgs
dialect is voor een papperige natte substantie waar je doorheen loopt of een
onomatopee: een klanknabootsing van het geluid dat je voetstappen maken in drabbige blubberige massa: pratsch, pratsch. Aardig van de boswachter was dat
hij met zijn jeep de paden had bereden. Door de bandensporen konden wandelaars op
het rechte pad blijven en hoefden we niet door de pratsch. Ik had verwacht dat
Noorse Buhund Skip die in het water gauw last krijgt van koude pootjes, hinder
van de pratsch zou ondervinden. Skip genoot echter met volle teugen van hetgeen
in zijn land van herkomst altijd voorhanden is.
Soppen in de natte pratsch.