Een lagedrukfront trekt over het
zuiden. Een stevige zuidoosten wind zorgt ervoor dat het bitterkoud aanvoelt. We
wandelen over de kale dijk. Het zweet staat op mijn voorhoofd. De uiterwaarden
waar Skip eigenlijk naar toe wil om te struinen staan nog onder water. Op een
achteraf stukje fietsdijk mag hij los. Na het afhandelen van de gebruikelijke
hondse zaken, gesp ik hem op het gedeelte waar de dijk de drukbereden ringweg
ontmoet, vast. Het komt hoogstzelden voor, maar vandaag kort ik vanwege de
bibberitus de route drastisch in. Skip heeft zijn baasjes de hele nacht horen bulderen, hoesten, niezen en zuchten en begrijpt dat het griepvirus hen te pakken heeft. Hartstikke
lief van ‘m dat hij voor even genoegen neemt met minder.