Pop omzeilt kunstig met danspasjes de over de grond zwalkende 10 mtr. lijn. Hoe flikken honden dat toch? Wij moeten constant opletten dat we niet over onze eigen voeten struikelen, laat staan dat we in de lijn verstrikt raken. Pop kijkt niet eens naar de grond. Ze is in volstrekte symbiose met de lijn die haar bewegingen volgt.
Op een ook voor ons onbekend bijna dichtgegroeid pad langs een militair terrein tussen twee Autobahnen in. Pop marcheert vlot voorwaarts: wat zal er aan het eind van het lint zijn, ALS er ooit een end aan komt. Het schier eindeloze struinpad vloeit over in een hazenakker. We nemen er de bosroute terug en stappen op het laatst over op de hei. Daar heeft ze alleen oog voor luchtbrigades (gevleugelde insecten en vlinders) en grondtroepen (konijnen en muizen). Ze geeft zelf aan dat het mooi is geweest. Voordat de auto start is zij vertrokken.
Pop side-steps artisticly the long line that's wandering about. How do dogs do that? We have to mind our steps carefully, while she not even watches the ground. The long line just follows her movements.
Pop marches as if she is in a rush along a military territory on an overgrown path between two highways: what will be the surprise at the end. If there is an end! The endless looking path spreads in a hare acre. The wayback we take through forest and heathland. Pop only has eyes for airborne divisions (butterflies and insects) and groundtroops (rabbits and mice). Pop indicates she's tired. Before the car drives off she is fast asleep.
Bezoek mijn website Visit my website:
www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak