21 oktober en 21 graden met bij vlagen storm. We worden zowat weggeblazen in het open veld en zoeken de beschutting van grove dennen die als palmbomen meebuigen met de krachtige zuidwestenwind. We lopen de omgekeerde route in een gebied dat we lang niet bezocht hebben. De omgekeerde route zet Pop op het verkeerde been: alles is nieuw, geregeld is er herkenning. Ze loopt en draaft op zo'n 30 meter afstand evenwijdig van ons. Zo zien we het graag. We sturen haar perfect aan met 'links' en 'rechts' en 'rechtdoor'. Deze richtingaanwijzers kan ik iedereen aanbevelen, je hebt er zoveel meer aan dan 'pootje geven'.
Gevaarlijk gekraak van takken, dansende bladeren en vallende eikels die op de baas zijn ontbladerde hoofd gemene tikken geven. Pop gaat het voor de wind: veel wandelaars met hond(en), maar er is er geen een te wild of opdringerig. Ik volg haar nu via struinpaadjes. Ze geniet dat ze vooroploopt en blikt telkens achterom om oogcontact te maken. Na anderhalf uur is het gebied uitgekamd, haar vacht uitgewaaid en de verhitte motor gekoeld in een regenpoel. Voordat ik 'rechtdoor' aangeef, heeft zij het doorsteekje naar de parkeerplaats genomen.
