De aanhoudende regen had het pad smaller en de baai breder gemaakt. Pop onderzoekt het ondergelopen pad waar het veilig kan. Het is koud en glad.
IJs likken. Er zit weinig smaak aan en je moet uitkijken dat je poezentongetje er niet aan vast vriest.
Werktuiglijk kijkt ze om. We hoeven haar niet te waarschuwen van de ijsvlakte weg te blijven. Ze is weliswaar een lichtgewicht, maar het ijs bevat door kinderen veroorzaakte wakken; nooit begrepen waarom op zo'n egale vlakte met stenen en stokken gebeukt moet worden.
Iemand die hier onder het ijs schiet, raakt verstrikt. De baai is namelijk een dumpplek van verstrengelde takken en boomstronken uit dit gebied.
Je bent van harte welkom op