.jpg "van de koude grond")
23 december, na ontelbare grijze dagen en stortbuien is het een uurtje droog en zonnig. We gaan gauw in de tuin bezig. Voor Pop ligt op de veranda een hondenkussen. Maar op de veranda schijnt geen zon. Dus zoekt ze haar lievelingsvoorjaarsplekje op dat nu nat en koud is. 'Zo krijg je een kouwe kont, Pop.' Het duurt slechts kort, voordat ze van de koude grond opstaat. We pauzeren en Pop warmt zich op op een neergelegd tuinkussen.
.jpg "stoven in de zon")
Wij gaan weer aan het snoeien en voor Pop ligt er nu verderop ook een houten vlonder waar ze met genieterige dichtgeknepen ogen gebruik van maakt. Dat ene uurtje zon tussen zoveel grijs montert ons allemaal op.
