Na elke wandeling hoort W. de lotgevallen uit eerste hand
en (her)leest hij de belevenissen in de blogs en columns. Het moet een fluitje
van een cent zijn om de rebellen te begeleiden. Als mijn plaatsvervanger neemt hij sinds een
poosje één morgen per week de honneurs waar. De invaller is met een heleboel instructies op pad gestuurd: van het vooraf inprenten van de aardrijkskundige
locaties tot aan alleen ingrijpen indien echt noodzakelijk.
Live aanwezig, valt hij steil achterover. De verhalen waarvan hij dacht dat ze deels gefantaseerd waren, trekken als een levensechte film aan hem voorbij. De dikwijls gebezigde stelling
‘je had erbij moeten zijn’ stemt overeen met de werkelijkheid.