HONDENPLONS

Foto: Drup fotografie Susan van Oosten

Samen met je hond in het zwembad plonzen kan op de laatste dag van het buitenbadseizoen. Kijk of er een deelnemend zwembad bij jou in de buurt is: www.hondenplons.nl

Voor Noord- en Midden-Limburg heet het evenement baasje-hondje-zwemmen. Locatie: de Bosberg te Swalmen. Datum: 14 september van 14.00 tot 17.00u. NB Er is dan al een week geen chlorering van het water meer.

Zwem ze!

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

OUTBACK WRANGLER

Vluchten kan niet meer.

Honden krijgen meer mee dan je denkt. Dat merkte ik op een snikhete dag toen Skip en ik min of meer verplicht binnen op de bank zaten. We keken bij gebrek aan beter samen naar Outback Wrangler op National Geographic waarin de Australische natuurbeschermer Matt Wright dieren verplaatst die overlast veroorzaken.

Tijdens een kangoeroeplaag waar helikopters met mitrailleurs werden ingezet om kangoeroes (die hij Skippies noemt) af te slachten, zag Matt het licht: kangatarianisme dat van de nood een deugd maakt. Kangatariërs eten alleen scharrelskippyvlees dat bovendien eiwitrijk en vetarm is. 'Wilde' kangoeroes hebben geen veevoer nodig en kosten daarom geen water en energie voor landbouw. Bijkomend voordeel is dat ze niet zo winderig zijn als rundvee en varkens waardoor er minder uitstoot van methaangassen is. Plus ze zijn op eerlijke wijze doodgeschoten.

Het liep al tegen zessen toen de baas riep: ‘Wat krijgen we te eten?’ Skip was ineens foetsie. Met nog vers in zijn achterhoofd een van mijn vroegere strekkingen ‘als hij blijft wegrennen tijdens het loslopen, dan mesten we hem vet’, plus de onthouden woorden uit het zojuist bekeken programma ‘eten, Skippies en doodschieten’ moet hij gedacht hebben: WEGWEZEN!
Bron Ulrik Unger

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

ZOEK

We laten een smerig drollenveldje links liggen. Het is een mijnenveld waar je goed uit je doppen moet kijken waar je loopt omdat het gemeentekarretje er weer aan voorbij gereden is. We laten de stedelijke beschaving voor wat het is en betreden de rustieke natuur. Op een holle weg aan weerszijden afgeschermd door Helianthus tuberosus (aardpeer), spelen we Skips favoriete spelletje ‘go hunt’. Ik probeer zoals gewoonlijk binnen de baan te kegelen. Het lukt zowaar. Gewoonlijk stuiteren de koekjes als op hol geslagen bowlingballen op goed geluk het groen of het gootje in. Skip zoekt daarom lukraak in de berm. Hij zal er niets vinden: het koekje wacht midden op het pad. Ik wijs het aan. Skip gaat er vol bovenop staan. Zijn neus blijft de grond afspeuren. Waar is het dan? Had hij het verkeerd begrepen en was er geen koekje gegooid? - ik gooi ook met kluitjes, polletjes of witte kiezeltjes maar laat dan de woorden ‘go hunt’ achterwege. Doorgaans weet hij het verschil. Skip wankelt voorwaarts. Ik krijg de aanvechting om er wat van te zeggen, maar houd me in als ik hem zie schuddebuiken. Hij blijft staan omdat hij het koekje gevonden heeft en ik mag het tussen zijn deppers te voorschijn toveren. 

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

ZOMERSTOP - SUMMER BREAK

Fijne zomervakantie - Have a long hot summer

Contact:

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

MISLEID

Het bijbehorende informatieve verhaal is gevangen in het boek 'De rebellen maken er een bende van'. Te bestellen via:

plakkerige zaaddoosjes van het kleefkruid

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

PER SE

Zelf hebben we thuis nergens vaste vloerbedekking liggen. Zelfs kleden huizen niet op het parket. Met huisdieren is dat niet aanbevelenswaardig, vind ik. Een van de attracties bij opa zijn de wollen Perzische tapijten waar Skip graag op rust. Maar niet voordat hij er eerst een nestje op gekrabd heeft. Dat wil opa per se niet hebben omdat zijn vroegere hond overal kale plekken op het tapijt schrabde. Voordat Skip voortvarend te werk kan gaan, stipt opa fijntjes aan: ‘Uh!’ Skips net opgeheven voorpootje gaat schielijk omlaag. Hij vindt opa een spelbreker, maar is niet gepikeerd. Hij verdwijnt achter de fauteuil. Hij calculeert in dat opa hem daar niet kan zien. Heel voorzichtig schraapt hij om en om met zijn voorpootjes op het kleed. Zijn kopje glurend om de hoek. Opa heeft niets in de gaten. Skip raffelt zijn patroon van draaien en schrapen stilletjes af en valt met een plof neer. Een tevreden kopje op het zachte kleed: dat heeft hij toch mooi klaargespeeld. Zeker weten dat een hondenkussen met persje op Skips sinterklaaslijstje komt. 

Foto: www.nightingalearts.com/home-accents/spoil-your-pet/15762136

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

KATJESDAGEN

Katjesdagen. Op de eerste dag in Augustus na de hondsdagen kleeft er midden op het raam van een doorsnee rijtjeshuis een paarse sticker. In het nachtelijk donker kan ik nauwelijks ontwaren wat het voorstelt. Skip schraapt heftig zijn nagels op het trottoir. Zijn nekharen borstelen overeind. Vanwaar die agitatie? In een opwelling poot hij zijn voorste voeten op de vensterbank en tuurt omhoog. Het verbaast me dat hij de plakker voor de gesloten zwarte gordijnen ziet zitten. 

Nieuwsgierig geworden wat zijn interesse zo wekt, zet ik een stap naar voren. Als ik boven ons gedempt gehuil hoor, wordt Skip meteen getackeld door een waslijntje met roze babykleertjes. In het geveltuintje tegen het baksteenrood zat een zwart katje met witte sokjes in een spagaat om aan de hond en mijn schoenmaat 38 te ontkomen. Skip had kat geroken, maar was door het geblèr van de pasgeboren baby dat uit de slaapkamer op de bovenverdieping kwam - en heel begrijpelijk verward werd met lamenterend gemiauw - in verwarring gebracht. Ik sneed de aangelijnde Skip de pas af, waarop het katje in het ernaast gelegen duistere steegje verzwond.

Tip: lees ook de column 'katjeskermis' van 20 augustus over de katjesdagen.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

LOWIEKE

Midden in de Hondsdagen. De opkomende zon vergeelt het heidegras. De aanhangers rusten als gestrande witte haaien op het zweefvliegveld. Hun vinnen glimmen in het felle licht. Geschoren schapen zoeken collectief blatend de schaduw op. Wij zoeken een weg onder lommerrijk groen. Voor de hond. Hij spaziert pal in de zon. Het gonst van de vliegen om ons heen, alsof ze op het circuit van Zandvoort racen. Een raaf krast laag vanuit zijn hoge zitplaats in een esp. Konijnen laten zich niet zien. Een vosje met vale vacht steekt het middenpad over. De hond doet vooralsnog of hij ‘m niet gezien heeft. Voordat hij zich laat meeslepen, roepen we hem bij ons. De temperatuur schiet omhoog, nu Lowieke* achternagaan zou onverantwoord zijn. De hond laaft zich aan het meegebrachte water. Er parelen druppels van de hevige hijgende hondentong op mijn blote been omlaag. We breken de wandeling af. En beloven dat we vanavond als de zon is ondergegaan, onze route hervatten. Afspraak is afspraak, poot erop!

Lowieke de Vos is naast Meneer de Uil een van de allereerste personages die voorkwamen in de kinderserie de Fabeltjeskrant. Bekende uitspraken van hem zijn: ‘Dat wordt weer smikkelen en smullen’ en ‘Hatsiekadee!’ Hij is veelal in het Praathuis te vinden in het gezelschap van medecafémeubelstuk Meneer de Raaf.

AAN TAFEL

Op een afstandje van de gedekte dis wacht Noorse Buhund Skip liggend op de grond. We eten vegetarische spaghetti. Hij weet dat als wij uitgetafeld zijn, hij de borden mag afwassen. Skip smult van restjes tomaat, Parmezaanse kaas en een hompje ciabatta. Staat er Indisch eten op het menu dan wacht Skip kaarsrecht langs de baas. Er zou zomaar ineens een brokje kipfilet van het satéstokje afschieten.

Skip voegt zich vandaag tijdens de warme hap niet bij ons. Hij toonde zelfs geen interesse in de loeiende oven. Voordat we kunnen schransen van de Provençaalse ovenschotel weet hij allang dat ik de worstjes ben vergeten en er dus niets van zijn gading bijzit. Aan alles had ik gedacht: de Opperdoezer aardappeltjes bestrooid met rozemarijn, de gesmoorde rode ui en de courgette met verse tijm gehusseld in olijfolie. Plus natuurlijk het heerlijke eigen bereide bieslooksausje: een geheim recept. De ontdekking kwam te laat. Nu nog sappige worstje bereiden zou een verpieterde ovenschaal tot gevolg hebben. Skip werd voor het bedelloze wachten (hij lag braaf in de koele gang) verwend met een schijfje hondenworst. De baas had pech: voor hem werd het een vleesloze dag.

 www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak