ONWANKELBAAR - BALANCE

Het effect van de workshop coördinatie en balans bij Canahondensport.

The result of the workshop coordination and balance at Cana.

Pop wiebelt op schots en scheve ongelijke stapeltjes leistenen

 Pop wobbles on the pile of uneven and eroded flagstones.

Niemand kijkt, ik klim erin 

Nobody's watching, I'll hop on.

Stretchen op de 'balk'.

Stretching exercises on the 'barre'.

Niets interessants daarboven

Nothing interesting there.

Onder de XL bonsai parasol

Using the XL bonsai for shade

Afdaling

Descending

Het gras ligt toch aangenamer

The lawn is more convenient

Bezoek mijn vernieuwde website     Visit my restyled website:

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

lots of dog stuff's going on there

MATTIES

kameraadschappelijk schouderstoten (kom!) en sprintjes trekken

 racing back and forth in the garden and friendly (let's go) pokes 

Matties, straattaal voor vriendjes, past perfect bij logeetje Jones en Pop. Het gras is de mat waar Pop and Jones onvermoeibaar op kuiten (Limburgs voor stoeien). 

'Matties' is slang for mates (companion). It fits guest Jones en Pop as a glove. The grass is the mat where the two indefatigable romp around.

aan de oren of lippen hange, let op Jones' linkerpoot om Pops schouder

read lips and ear nibble. Note: Jones left paw around Pop's shoulder

 ondersteboven zijn ze van elkaar: 

buitelen en overpakken gaat gelijk op. 

Niks brommetjes, grommetjes of piepjes.

so fond of each other: roll over goes in even steps

No growl or grumble. just fun!

Jones neemt als man des huizes het voortouw bij de bewaking.

Young Jones immediatly is the man in the house, and head of security.

Steeds dichter tegen elkaar aankruipen, tot de oortjes vrijen.

They start each at one side, getting closer untill the ears caress.

Bezoek mijn vernieuwde website     Visit my restyled website:

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

lots of dog stuff's going on there

ALICE IN WONDERLAND

Toegang tot Wonderland

The entrance to Wonderland

Op de hei. We zijn er al aan gewend dat Pop van vak naar vak sjeest naar voor haar interessante vaste plekken en zich blaffend meldt of uit zichzelf terugkeert. Het is kort droog. We wandelen tussen de buien door. Pop steekt niet zoals gewoonlijk over naar het grote veld, maar slaat rechtsaf. Ze huppelt doelbewust naar een konijnenburcht 175 meter verderop. Daar neemt een konijn met haast haar mee naar Wonderland. Wanneer wij er arriveren, horen we ondergronds gestommel. We checken alle in- en uitgangen. Geen Pop. We wachten en wachten tot het sprookje is verteld en het boek is dichtklapt. Een plak mos rijst en rijst. Met een potsierlijk mosmutsje wurmt Pop zich zijdelings van de burcht naar de bovenwereld. Wat een avonturen heeft ze beleefd!

Pop als een Ann Geddes baby met groene kool op het hoofd

Pop as an Ann Geddes baby with green cabbage on the head

A furry tail in a fairy tale

On a dreary day Pop spots a rabbit who says he's late for a very important date. She follows him and he leads her to a burrow 175 meters further. They both disappear underground. She enters the merry, topsy-turvy world of Wonderland. We arrive there a few minutes later thanks to the gps tracker. We check all entries and exits: No sign of whitey with the furry tail. We do hear rumble beneath the ground. We wait and wait while the story tells itself and the book closes. And this is no fairytale, but then moss nearby the burrow rises and rises. With a ridiculous green hat of moss Pop squirms up above. What a great adventures she experienced!

Bezoek mijn vernieuwde website     Visit my restyled website:

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

lots of dog stuff's going on there

BRIDGE TO BRIDGE

In het kader van de Venloop doen Pop en ik een rondje brug: een hoofdletter O van 5 km. Het lawaai van bussen, cabrio's met het dak eraf, fietsers en scooters op de brug deert haar weinig. Wel proest ze door de uitlaatgassen. Het is 19 graden en de zon is ons goedgezind. In de uiterwaarden waar de wilgenkatjes gul zijn met geel stuifmeel en de brandnetels massaal uitlopen, zijn de jongenskalfjes in een krachtstrijd verwikkeld. De dikkoppen kopstoten en duwen. De relaxte Galloway moeders liggen in een groepje in het gras. Ertussenin spelen wilde konijnen wel een kwartier haasje-over. Pop gaat er goed voor zitten. Een leuk gezicht. Bij het haventje hopen de (Nijl)ganzen en de eenden die duidelijk mensen en honden gewend zijn, op een metertje afstand tevergeefs op voer. Na een voltooid ovaaltje wil Pop thuis niet eens de tuin in. Ze ploft rechtstreeks op de bank en valt in een diepe slaap om de nieuwe indrukken te verwerken. 

Pop and I do the bridge to bridge loop: a capital O. She doesn't mind the noise of busses, cabrio's with the roof top down and scooters on the bridges, although she sneezes a few times because of the exhaust. It's 19 degrees and the sun is in a good mood. In the river forelands the willows are generous with their pollen. Young male calves compete with eachother by pushing their heads against eachother. The ruminated Galloway mothers are lying down in a group in the same field. In the middle rabbits leapfrog. Pop takes her time: it's like watching tennis. It's nice to see. Near the marina dog friendly geese and ducks are hoping for comfort food. Sorry. After our finished oval of 5 kilometers, at home Pop immediatly flops on the couch, within a second she's asleep: processing new impressions  in her dreams.

Bezoek mijn vernieuwde website     Visit my restyled website:

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

lots of dog stuff's going on there

GLASSEX

Pop en ik trekken liever de natuur in, maar af en toe moeten we de wijk nemen. Hoe ik het ook wend of keer: alle wegen leiden naar Rome, in Pops geval naar Tedje. Het antieke spreekwoord verwijst naar het enorm uitgebreide wegennet dat de oude Romeinen dwars door Afrika, Azië en Europa aanlegden. Voornamelijk rechte wegen omdat hun voertuigen niet bepaald wendbaar waren.

In onze buurt zijn de straten fijn vertakt. Pop kent elk afstekertje naar Tedje, of dat nou een olifantenpaadje, steegje, brandgang, of een opening in een haag is. Ik ben smijdig. Soms volgen we een vers spoor en treffen de liefjes elkaar. Houdt Ted alleen de wacht, dan probeer ik hun huis zoveel mogelijk te mijden, omdat ik niet op de hoogte ben van de terugkeertijd van Teds vrouwtje. Staat Tedje al voor het zijraam, dan mag Pop 'm begroeten. Ze zwaaistaarten, dagen uit voor een spelletje en geven kusjes aan weerskanten van het venster. Voordat de twee onmachtig beginnen te piepen, vertel ik Tedje dat het vrouwtje zo komt en hij braaf in zijn mandje kan wachten. Als Pop rechtsomkeert maakt, doet hij zoals gevraagd. Ik vertel S. over haar Teddy en mijn Pop en de ruit tussen hen in: 'Och, dan hadden ze glassex.'

Pop and I rather make nature walks, but now and then we have to walk between the city's concrete. How ever you look at it, all roads lead to Rome, in Pop's case to her boyfriend Teddy. The antique proverb refers to the huge road infrastructure the Romans built across Africa, Asia and Europe. Mainly straight roads because of their bad maneuverable vehicles.

In our area roads fork into desire lines, footways, alleys and even an opening in a hedge will do as a way to get faster to Teddy. Pop knows every shortcut that leads to him. Sometimes the two meet along the way. When Teddy is home alone, he welcomes her behind the window next to the front door. They wiggle their tails and give eachother sweet little kisses with the glass inbetween. Teddy's boss calls it: glassex. Well you sure do need a windowcleaner afterwards.

Bezoek mijn vernieuwde website     Visit my restyled website:

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

lots of dog stuff's going on there

POP-O-RAMA

Pop weet dat er een koppeltje merels in de bamboe huist. Ik niet. Passief wacht ze haar kans af. Pas als de merels nerveus worden, keft ze. Een merel vliegt weg. 'Klaar Pop', gebied ik haar. Pop slaat haar ogen omhoog: dom vrouwtje, er zit nog een merel! De andere helft van het duo vliegt even later zijn of haar eega achterna. Samen wachten ze op de houten schutting van de buren tot ze terug kunnen keren. Om te laten blijken dat het misverstand geheel mijnerzijds was, roep ik tegen Pop: 'Kom kijken!' Daar heeft ze wel oren naar. Ik til haar op, zodat ze het stel op de schutting kan zien zitten. Goedkeurend kijkt ze naar me: we begrijpen elkaar. Ik ben in haar achting gestegen.

Pop knows that there are two blackbirds in the bamboo. I don't. After the blackbirds get nervous of her silently waiting, Pop yelps. One blackbird flies away. 'Done Pop', I command her. Pop's eyes look up: silly boss, there is still one bird left. The other half of the couple flies a few minutes later after his or her spous. Together they wait on the roof of the neighbours' shed untill they can return. To point out that I was wrong, I call her: 'Come and see.' She likes that idea. I lift her up to show her the two lovebirds. She gives me a smile approval: now we're talking! I've gone up in her eyes. Yeah.

Bezoek mijn vernieuwde website     Visit my restyled website:

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

lots of dog stuff's going on there

KOK KOK KOK

Blij dat we haar nog steeds niet aangemoedigd hebben om te zwemmen.

So glad we didn't encourage her yet to go for a swim.

De baas had een businessmeeting in Arcen. De dames (Pop en ik) gaan flaneren in het sjieke Noord-Limburgse toeristendorpje. Pop verandert meteen van mening als ze de natuurlijke omgeving ziet. We volgen het met stro bezaaide pad langs de rivier waar koppeltjes en triootjes eenden, meerkoeten, waterhoentjes plus een sissende zwaan zich verdringen voor door een oma met kleindochter gevoerde stukjes oud brood. Tegen Pop die meer interesse in de watervogels vertoont, zeg ik: 'Op de terugweg Pop, dan zijn ze vetter.' Pop gelooft me op mijn blauwe ogen. 

The boss has a businessmeeting in Arcen - a mondain tourist village in the north of the south of the Netherlands. The ladies, Pop and me, tag along. No strolling along the board walk or shopping or chilling on a heated terrace, but straight into nature. Pop spots ducks, swans, coots, and crakes. A grandma and her granddaughter who feed the water birds with pieces of bread interfere Pop's intention. I tell her: 'We'll return here, by then they grew bigger.' Pop likes that.  

Met de blik op oneindig gaat het voorwaarts over zandpaden, dijken, akkers en uiterwaarden. Klok klok. Het stikt er van de fazanten. Pop begrijpt niet waarom ik haar niet laat jagen. Ze klaagt en probeert zich vrij te bijten. Maar onbekend terrein en Pop in de jachtmodus is geen optie. Ze schikt zich melodieus. Het keerpunt is de Hertog Jan brouwerij buiten de bebouwde kom. 

Keeping our eyes on the horizon, we'll move ahead over pavements, sandy paths, dikes, barren, and the river forelands. Our turning point is de Hertog Jan brewery. Kok kok kok. The surrounding area is swarmed with pheasants. Pop wants to go after them and complains about the leash. She tries to bite her way to freedom, but I'm firm. Unknown place and territory in combination with hunting Pop is NOT an option. Pop resigns. 

Pop: Heel even los, met een minuutje ben ik al tevreden. Ik: 'Haha'

Pop: I'm satisfied with just one minute unleashed. Me: 'Haha'

Parade door een bijna verlaten schemerig dorp. Het toeristenseizoen moet nog beginnen. De serveerster op een van de weinige geopende terrassen vindt Pop oogsnoep: 'Het is net Cleopatra'. De enige hotelgast wachtend op zijn diner in een lege eetzaal noemt haar 'een poolvosje'. Pop had al Maaswater gedronken. Dorstige ik drink mijn getapte pilsje in een teug leeg.

Showen in de haven. 

Showing off in the harbour

We're strutting in the almost abondoned dusky downtown. Most tourists visit the village during summer. The waitress of one of the few terraces that's allready serving, finds Pop eyecandy: Cleopatra reincarnated. The only hotelguest who is waiting for his dinner in an empty diningroom calls her an arctic fox. I slug down my tapped beer in one gulp. Pop allready had a sip Maas water.

Bezoek mijn vernieuwde website     Visit my restyled website:

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

lots of dog stuff's going on there

KOMKOM - TOMTOM

Toefie responds to Pop´s barking

We hoorden het in een nota bene Zweedse film. De baas riep zijn hond met: 'KomKom'. Met die originele variant op de TomTom navigeren wij Pop sindsdien ook. Pop doet een blaffend oproepje in een tra omrandt door brem en heide. Wij kunnen daar niet komen. Een Beagle beantwoordt haar oproep. Pop kijkt op en blaft twee keer. De Beagle staat rechtop op twee poten en bast een 'komkom'. Pop geeft er meteen gehoor aan. Het Beaglemeisje en Pop zijn van ongeveer dezelfde leeftijd en uitstekende speelkameraadjes. Als wij met de eigenaresse zijn uitgepraat over jachthonden en appel, zijn de honden ook uitgeblust. ‘Toefie vindt die van jullie zo leuk, ze zal me wel niet volgen’, lacht de eigenaresse. ‘We lopen tot de bramenstruik, als ze dan niet terug is, brengt Pop haar’, spreek ik af. Toefie volgt het verzoek op, maar maakt na het beloningskoekje rechtsomkeert. Maar Pop bouwt de opgebouwde (in)spanning af, door op een stukje schors te knabbelen; spelen zit er niet meer in. Wel levert ze de Beagle bij de eigenaresse af.

Na driekwart rondje, belandt Pop weer bij de tra. De ‘KomKom’ doet het uitstekend. De cirkel is rond, maar Pop blijft hangen bij een mega konijnenburcht. Wij verstoppen ons, als Pop ondergronds gaat. Ze weet van geen ophouden. De batterij van de tracker is leeg. Er rest ons niets anders dan haar op te zoeken en omhoog te hijsen uit een konijnenpijp. Het is welletjes geweest. Pop heeft zo haar eigen mening daarover.
Bekijk de bijbehorende video op mijn Facebook pagina: Cela den Biesen

lovely playmates

We heard it in a Swedish (!) movie: a boss called his dog successfully with: ‘ComeCome’. With that original alternative version of the TomTom we navigate Pop since then also. Pop yelps in a hacked path, where we can’t join her. A Beagle answer her call. Pop is surprised, looks up and barks twice back. The Beagle now standing straight up on two legs barks deeply in dog language ‘ComeCome'. Pop responds immediately and runs towards her.

The Beagle girl and Pop are approximately the same age and excellent playmates. They play and run, we talk with the owner about hounds and 'to obey or not to obey'. When the two are bushed, we go separate ways. ‘Toefie won’t follow me, she wants to stay with Pop’, the owner laughs. ‘We’ll stop by shrubbery, if she doesn’t comes after you, Pop will bring her back’, I promise her. Toefie runs towards her owner, but makes a quick return after her treat. In the meantime Pop found a piece of treebark to nibble on: her way to release her tension. she won't play anymore.

After three-quarter of our walk Pop ends up where she began. 'Komkom' does the trick. Just before the end of the walk Pop goes underground. We hide ourselves also. Chasing rabbits is to exciting. When the battery of the tracker runs empty, I look her up. 'We're done, Pop', I say. But Pop has a different opinion. So we make the cooling down on leash.

You can watch the video on my facebook: Cela den Biesen

Return to sender

Bezoek mijn vernieuwde website     Visit my restyled website:

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

lots of dog stuff's going on there

ONTPOPPEN

We halen een frisse neus. Een ontzagwekkende brok hond, ik schat American Bulldog/Bordeaux dog, loopt haaks van het heideveld waar Pop zich vermaakt. Het gedrongen lichaam, de grijnzende muil van oor tot oor, de nietige roze omrande vleesoogjes en de boogpoten passen in de categorie breedbekkikkers. Ik schaal het dier in als een hoog-risico hond die bij bijten in staat is tot het toebrengen van bovenmatig ernstig bijtletsel. Hij hoeft zijn bek geeneens open te sperren, bedenk ik. Met zijn slordige 70 kilo zou de hond Pop al pletten door er simpelweg op te gaan liggen. Pop zou ontpopt worden.

We roepen Pop bij ons en lussen haar aan. Zijn lichtgetinte baas kent de etiquette en lijnt zijn slome hond ook aan. We ontmoeten elkaar op de kruising. 'Het is een watje, hij doet echt helemaal niks', verklaart hij stellig. Tot mijn verbazing laten de heren de honden los. Vertrouwt W. de man op zijn bruine ogen of wil hij hem niet voor het hoofd stoten - je moet tegenwoordig zo uitkijken om niet  discriminerend over te komen.

De bonkige hond ontpopt zich als een lompe bluts. Pop is de gillende keukenmeid die telkens als hij zijn poot op haar wil leggen, drie meter verderop deinst; ver wegrennen uit angst doet ze niet. Het ziet er op de een of andere manier redelijk onschuldig uit. Toch wil ik zo snel mogelijk doorlopen. De man overdenkend: 'Uw hond moet niet zo gillen, dat hitst hem op.' Ik houd mijn hart vast. Pop zou helemaal niet tegen dit zwaargewicht zijn opgewassen, mocht het fout gaan. Maar de man bedoelt, dat de hond het fysiek niet aankan. Max is na anderhalve minuut al bekaf.

We groeten vriendelijk gedag. W. verzoek ik bij een eventuele volgende ontmoeting toch aan te geven om beide honden aan de lijn te laten. Voor mijn gemoedsrust. Pop rollebolt intussen al vrolijk met vriend Oscar, een Wäller (een compilatie van een Aussi en een Briard), die wel dezelfde speltechniek als zij heeft. Ze spelen meer dan een kwartier dat het een lieve lust is. In de auto ligt Pop al in coma.

We're getting a fresh breath of air. An impressive dog (I estimate American Bulldog/Bordeaux do), approaches the field where Pop is jumping around. He has a firm body, a grinning mouth from ear to ear, tiny pink meaty eyes and crooked legs. I scale him as a high-risk dog that is capable of inflicting serious bites with excessive injury. Only by moving his 70 kg on top of Pop he would crush her. 

We call Pop and put the leash on. The from origine Turkish (?) boss has good manners and does the same. We meet at the intersection. 'It's a wimp, he really does nothing at all', he states firmly. To my surprise, both men let the dogs loose. Does W. trusts the man on his word, or doesn't he want to affront him (relating to discrimination)?

The sturdy dog turns out to be a wuss, but he is heavy. Pop screams every time he puts his paw on her. If she was really scared she would run away. It looks harmless. Nevertheless, I would like to go further as quickly as possible, out of concern. Pop wouldn't be able to cope against this heavyweight, should things go wrong. But after just one minute the dog is allready exhausted.

We friendly say goodbye. If we should meet a next time, both dogs stay on a leash for my peace of mind. Pop didn't bother it at all. She already frolics around with Oscar, a Wäller (a compilation of a Aussi and a Briard). They play for over 15 minutes. In the car Pop immediatly falls fast asleep.

Bezoek mijn vernieuwde website     Visit my restyled website:

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

lots of dog stuff's going on there

THE EXPENDABLES 4

Voormalig oorlogsgebied. Een achtergebleven schaap verschanst zich in een berkenbos. Een speciale eenheid is op zoek naar het verloren schaap dat ondanks het verglijden van de seizoenen nog steeds over de Groote Heide zwerft. Dat doen gezworen kameraden. Voor het verhaal gaan we er gemakshalve vanuit dat de schapen masculiene undercover huurlingen zijn.

Naast een bomkrater houdt de peloton-commandant halt met een imaginaire opgehouden gebalde vuist. Het is een potig schaap, gespeeld door de overacterende stoere Steven Seagal die nooit gevraagd werd voor The Expendables 1, 2, en 3, en nu in deel 4 zijn kunsten mag vertonen. Op voorwaarde dat hij de hoofdrol mocht. Oude rotten: Sylvester Stallone, Jason Statham, Dolph Lundgrun, Arnold Schwarzenegger, Jet Li en Bruce Willis houden zich gedeisd. Steven Seagal trekt telkens op, spiedt rond, stopt na 30 meter. De (lacherige) troep volgt geruisloos in het gelid. 

Wim, Pop en ik staan in de kijker. Steven stelt de manscha(p)pen veilig en verkent in zijn eentje de omgeving. Na zijn terugkeer loodst hij de zes langs ons: de denkbeeldige vijand. Via een boog bereiken de actiehelden het berkenbos, waar het schaap dat zich al die tijd staande had gehouden, zich aansluit. Het geredde schaap blijkt de aantrekkelijke doch kippige Harrison Ford die meldt dat er nog een troepje wapenbroeders moet rondzwerven: tot zover geen zicht op stand-ins Jean Claude van Damme, Wesley Snipes en Chuck Norris. Materiaal voor Expendables 5. NB Het schaap dat Steven Seagal speelde, verdient een Oscar. Wat een acteertalent!

Former warzone. An abandoned sheep entrenches in a birch forest. Special forces is searching for the lost sheep that roams there for two seasons. Sworn comrads do that. It is evident for this story that you keep in mind that the sheep are masculine undercover mercenaries.

In addition to a shell crater the platoon commander keeps halt with an imaginary held up clenched fist. It is a stalwart sheep, played by the overacting Steven Seagal who's never been asked for a role in The Expendables 1, 2, and 3. Now in upcoming part 4 he may exhibit his (martial) arts. Provided that he's gonna play the leading action hero! Old warhorses: Sylvester Stallone, Jason Statham, Jet Li, Dolph Lundgrun, Arnold Schwarzenegger and Bruce Willis stick together and keep low. Steven Seagal repeatedly marches on, peeks around, stops every 30 meters. The taunting brothers in arms follow silently in a row. 

Wim, Pop and I are in the spotlight. Steven sets his crew safe and explores the environment. After his return, he guides the six(packs) around us: the imaginary enemy. Through a wide curve the platoon reaches the birch forest, where the sheep that had kept himself alive for two seasons, joins them. The rescued sheep turns out to be the attractive but near-sighted Harrison Ford who reports that stand-ins Wesley Snipes, Jean Claude van Damme and Chuck Norris are still out there. Great material for a sequel!

Bezoek mijn vernieuwde website     Visit my restyled website:

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

lots of dog stuff's going on there