Fluiten en roepen hadden niet het beoogde effect. Pop bleef blaffen. Zo indringend dat wij ons naar haar begaven: ze moest ons vast van iets deelgenoot maken. Het onderwerp van haar roep lag twee meter voor haar: twee hulpeloze kale konijntjes met de ogen nog dicht, en mits de oren al aanstaan: met geluidsschade. Niks warm holletje en afgedekt met een wolletje. Zo bloot en kaal in een ondiep kuiltje ter grootte van een bierviltje. Daarom waren we eerst in de veronderstelling dat het haasjes waren, maar die worden behaard en met de ogen open geboren.
De voedster die haar jonkies slechts tweemaal per dag bezoekt en ze dan vijf minuten zoogt, liet zich uiteraard niet zien. Pop keek naar ons, keek naar de schattige ieniemie nijlpaardjes: wat waren het en wat moest ze ermee? 'Zielig, zo open en bloot in een kraamkamer die je nauwelijks een kuil mag noemen, he muis.' Het begon nog te regenen ook. Het liefst hadden we een warm en droog bedje voor ze gemaakt, want (na opzoeken): dit zijn jongen van een onderdanig vrouwtje dat slechts simpele nesten aanlegt van gras en mos. Niks veilige en luxe ondergrondse nestkamer met vacht uit de buik van de moeder.
Maar ontelbare pasgeboren konijntjes gingen hen in dezelfde barre omstandigheden voor en je mag je niet met de natuur bemoeien. Dus lieten we ze ongemoeid. Die avond sloeg de regen nog gemener tegen de ruiten en schurkte Pop onder het dekbed dicht tegen me aan. Ik dacht aan de blote konijntjes en rilde.
Je bent meer dan welkom op mijn website
www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak
You're more than welcome on my website where lots of dog stuff's going on.