BENJI

 

Filmhond Benji betovert vele generaties 

Pops halve lijfje ligt onder een gekantelde abelenstronk verstopt. Op het pad een aardig geduldige man met een leren riem in zijn hand die zelf niet gelooft dat zijn zwart-witte vlekkie oog voor hem zal hebben. Fluiten en op neutrale toon 'Benji, kom hier!' hebben geen effect. In het losloopgebied langs de rivier hebben zijn eenjarige hond en een mollige bruine labrador de tijd van hun leven.

Het moedeloze baasje tegen mij als de twee honden al spelende steeds verder uit het zicht raken: 'Straks steekt hij weer met een spelende hond de weg over.' Het voor zichzelf goedpratend: 'Hij is nog jong he.'

Omdat ik anders mijn tijd sta te verdoen, probeer ik de man wijze lessen mee te geven. Het is niet mijn gewoonte, maar je merkt dat de nieuwe generatie hondeneigenaars het wiel weer aan het uitvinden is. Jammer, zeker voor de honden die onnodig 'proefkonijn' zijn.

'Stel u bent op een feestje. U staat gezellig met een glas bier met een vriendengroepje te ouwehoeren. Uw wederhelft heeft het niet naar de zin. Zijn of haar wenken ontwijkt u, en als hij/zij met uw beider jassen komt aanzetten, springt u niet meteen een gat in de lucht. U probeert uw wederhelft over te halen om nog even te blijven.' Bij de man begint het gelukkig al te dagen. Het is niet zijn hond, maar HIJ die moet leren kijken, begrijpen en daarnaar handelen.

'Uw hond is op zijn feestje en u maakt daar een einde aan. Om uw hond te laten komen, moet u dus een leuker, spannender, of lekkerder alternatief bieden dan datgene waar hij nu mee bezig is.' Ik roep de mij onbekende hond met een spannende schooljuffenstem: 'Benji, kom kijken! Kom kijken!' De hond kijkt op en speert verwachtingsvol naar me toe.

Wanneer de man met de riem op hem afstevent, maakt de hond zich weer uit de voeten. Moi: 'Begrijpt u waarom de hond dat doet?' De man knikt. Moi: 'Ik roep de hond nogmaals. Wanneer hij dichterbij komt, kijkt u weg van uw hond en rent u van uw hond vandaan. Bij voorkeur juichend en enthousiasmerend, of iets waarvan u weet dat dit hem positief triggert.

Omdat de hond bijna bij de weg is, zet ik nogmaals mijn stem op - ik bespeur enige gêne bij de man om zijn eigen volumeknop hoger te draaien. De hond komt iets argwanender, maar als zijn baasje het weiland in rent en met zijn voeten gemaaid gras de lucht in schopt, is de hond zo bij hem. Ze spelen kort voordat de hond wordt aangelijnd. De man zwaait: 'Bedankt!' Ik zwaai lachend terug: 'Zo simpel is het.' Hij lacht: 'Met uw stem wel.' Pop hoort de afscheidsgroet en komt tevoorschijn. Beiden hebben we de tijd mooi opgevuld.

Alle gekheid op een stokje. In theorie is het heel eenvoudig om uw hond op verzoek te laten komen. In de praktijk zult u uw hond en de situatie moeten observeren. Begrijp waar hij ontvankelijk voor is (bij een spel weghalen is niet leuk) en gebruik dat voor de hond onweerstaanbare iets om de hond naar u toe te laten komen, want: voor een slimmerd zult u geregeld een nieuw trucje moeten verzinnen. 

NB Leer je hond ook een noodsignaal aan. Bij die spaarzaam gebruikte oproep (een gegild woord of bepaalde fluittoon) weet je hond dat hij acuut stil moet staan of onmiddellijk moet terugkomen.