Een volle
blaas. De reu heft zijn poot op om te plassen,
simpel. Wanneer uw hond zijn pootje omhoog houdt, is het best mogelijk dat hij
tegelijkertijd een bepaalde plek wil markeren. Veel eigenaars denken dat de
hond zich daarmee uitsluitend dominant of (agressief) uitdagend gedraagt. Volgens
honden- en wolvenexpert Günther Bloch is een geurvlaggetje planten slechts een
van de vele bedoelingen die een hond heeft met zijn urine. Volgens hem is het de
normale gang van hondse zaken dat honden via hun achtergelaten plasje communiceren
en gegevens uitwisselen. Honden zijn neusgeoriënteerde dieren die voor het
overgrote deel hun reukorgaan gebruiken om informatie te verkrijgen.
U herkent het vast wel: bij de vaste uitlaatplek waar uw hond steevast soortgenoten ontmoet is het eerste paaltje of boom geweldig interessant, en de lantaarnpaal op de hoek van uw straat is altijd de pineut. Er wordt druk gesnuffeld en geplast. Hij noemt dit gedrag ritueel plassen. Het is te vergelijken met een graffitikunstenaar die zijn handtekening achterlaat: ik was hier.
Hondenpaartjes die een langjarige verhouding hebben, bevestigen hun onderlinge band door elkaars plasje te besprenkelen. Enkele seconden nadat een teefje geplast heeft zal haar partner (de reu) eroverheen plassen. Het heeft niets met dominantie te maken, de beide honden bevestigen zo hun hechte band. Hij noemt dit: relatie bevestigen.
Via het zogenoemde ressource plassen (markeren in de buurt van een eigendom - of zelfs over het voorwerp heen - bijvoorbeeld een bot of speeltje) geven honden het signaal af dat andere aanwezige hond(en) van zijn bezit af moet blijven. Dit komt zowel buiten de deur als binnenshuis voor. Bij een interne gelegenheid is het zeer begrijpelijk dat u dit gedrag van uw hond niet hoeft te tolereren: het is uw huis en u bepaalt de regels.
Nauw verwant
en met dezelfde bedoeling is het territorium
plassen. De hond duidt met zijn urine het eigen grondgebied aan: mijn!
Honden snappen deze duidelijke boodschap over het algemeen en blijven braaf op
afstand.