Aapjes kijken is een schertsende aanduiding voor het nauwgezet bestuderen van iemands doen en laten, zoals men het gedrag van apen achter tralies kan (hopelijk verleden tijd) volgen in de dierentuin. Mensen pikken graag een terrasje om gezellig samen te keuvelen maar ook om te zien en gezien worden. Pop mag graag in het park naar de konijnenburcht kijken waar ze ooit een konijn uit heeft zien komen. Uren kan ze dat volhouden, maar nu niet. Ondanks dat de meteorologische herfst is begonnen, meet de buitenthermometer 28 graden.
De burcht met zo'n negen ingangen vangt volop zon. Met mijn lijf probeer ik de hitte voor haar te blokkeren, maar omdat ze telkens van ingang verwisselt is haar schaduwen ingewikkeld. Door de vijf-meter-lijn kan ik net in het koelere lommer van de acacia's staan. Tegen Pop met schuddend lijfje en tongetje uit de bek: 'Je kan hier bij mij van een afstandje af posten, dan zie je alle ingangen tegelijk.' Pop kijkt me aan: goed idee daar had ik niet aan gedacht. Dankbaar gaat ze naast me in de schaduw liggen.
Na een uurtje vind ik het welletjes. Pop niet, de schaduw valt nu over de onderste ingangen van de heuvel. Ze ligt op haar gemak bij wat volgens haar de hoofdingang is om niet meer weg te gaan. Ze krijgt verlenging omdat ik een kort babbeltje kan maken met een kennis van wie het voormalige zwerfhondje aan de scharrel is. Na een kwartiertje vraag ik vriendelijk aan Pop: 'Wat dunkt je?' Schnuckiputzi staat op en hervat blijmoedig de weg terug naar huis, zoveel mogelijk in de slagschaduw van struiken lopend. Na zich aan water te hebben gelaafd, doet ze aapjes kijken (vlinders en insecten) op een van de heuveltjes in de eigen tuin dunnetjes over. Loom van de hitte en mentaal voldaan dommelen we allebei in.