De meest geraadpleegde binnenhuisarchitect van Limburg Wim vanKnippenberg beweert dat huishonden de ontwikkeling van kamerbreed tapijt in
gang hebben gezet. In de jaren zestig waren woningen voorzien van houten
kierende vloeren. Bewoners legden tegen tocht en koude een vloerkleed onder de
eet- en salontafel, een loper op de trap, en matjes voor de deuren; een vroege
variant op de latere vloerverwarming kun je het noemen.
Honden met hun dikke vacht
vonden de luchtstroom juist aangenaam en kozen er massaal voor om naast de
vloerbedekking te liggen. Zorgzame eigenaars, die graag zagen dat hun honden er
warmpjes bijlagen, legden overal bodembedekkers neer en kreeg de hond geen kans
om ernaast te liggen. Zodoende ontstond een aaneenschakeling van kleedjes,
karpetten en Persjes die men als de voorloper van kamerbreed tapijt kan
beschouwen. Waar of niet waar?
uit de bundel: Kluif (2013) door Cela den Biesen