Wetenschappers zijn er nog
niet over uit of een hond zichzelf herkent. Dat zou namelijk op zelfbewustzijn
wijzen en voor sommigen gaat dat te ver. Maar een hond die in een vijver of
rivier zijn dorst lest, ziet zijn kop weerspiegelt en schrikt niet. Uit
empirisch onderzoek kan ik beamen dat honden het exterieur van andere
(ras)honden (op afstand) herkennen, ook als ze die bewuste hond nog nooit
gezien of geroken hebben. Daarbij ontwikkelen ze zichtbaar voorkeuren en
aversie.
Witte Herder logeetje Payka draait voor de spiegeldeuren van de
kastenwand heen en weer. Ik vertel haar dat ze mooi is. Ze bekijkt en keurt
haar lijf grondig; het is geen waarneming. Ze bewondert haar achterste net als
jonge meiden doen en pronkt. Haar fiere expressie bevestigt dat ze geniet van
het bekijks.
