Personen en honden op de foto komen niet in het verhaal voor.
Een niet nader te noemen persoon infiltreert in een hecht
wandelkliekje. Voor haar eigen hond rolt ze kluitjes over de grond. De meute
ziet dat het leuk is en al snel vliegen er meerdere tegelijk door de lucht en rennen er zeven honden blaffend in het rond. Het voordeel
van kluitjes rollen in gezelschap is dat er geen ruzie ontstaat net als bij een
opgeworpen balletje, omdat de kluitjes op de bodem uiteenspatten. De vrouw
loopt de tegenovergestelde richting uit en alle honden volgen haar omdat zij op
dat moment leuker is dan hun onoplettende baasjes die tijdens een gezellige
coterie kletspraatjes verkopen. Met ietwat sardonisch genoegen verkneukelt ze
zich. De hondeneigenaren vinden haar een gemene stoorzender en slingeren
verwensingen naar haar hoofd: nogal wiedes dat hun honden niet gehoorzamen als zij
een spelletje met hen speelt. In plaats van herhaaldelijk alsmaar bozer
wordend ‘hier’ geroep tegen hun hond, hadden ze haar kunnen aflossen en zelf
een balletje of kluitje kunnen opgooien. Niemand dacht daaraan.
NB De hoogste tijd dat ik wilde konijnen de schuld ga geven van
Skips jachtinstinct als hij voor de zoveelste keren het excuus gebruikt dat hij
mijn gefluit niet hoort omdat zijn oren zich in een ondergronds konijnenhol
bevinden.