happy roll
Een nazomerdag om te zoenen. Er gebeurt altijd wat onderweg. Tijdens de ochtendwandeling in de Venkoelen vangt Pop haar eerste mol (en ook haar laatste wat mij betreft). Uitgelaten dartelt ze de hele weg voor ons uit.
Voor de middagwandeling kiezen we de Maasoever. Direct grijpt ze twee ieniemieniemuisjes in de kraag. Hap-slik-weg. We lopen het weiland in waar een uitnodigend reuzen knibbelspel van gevelde Canadese populieren wacht. Uitstekend klim- en klautermateriaal voor Pop. De horizontale boomstam reikt tot aan mijn schouder; doorsnede een slordige 1.30 meter. Ik wil Pop erop tillen, maar zij is er al op gesprongen. Oké. Behendig trippelt ze naar de omhoog reikende top van waaruit ze zich laat zakken op een lagere stam. Ik ben onder de indruk.
Een rood-wittewegversperring langs de kant van de inham. Een bulderende machine doet de hoge populieren knappen om als lucifers. De boswachter loopt ons tegemoet en wil alles over het prachtige witte vosje weten. Na dat te hebben gedaan, mogen we door. Voor eventjes verstomd het geluid. Pop stapt zonder pardon naast het grote gevaarte tussen gebladerte, takken en stronken voorwaarts.
Voor het eerst rent ze de helling bij het strandje naar beneden. Ze schiet door het water in. Ze hapt in het water zoals honden in sneeuw happen. Als een dolle scheert ze langs de waterlijn op en neer. Bij het horen van fazantenklok-klok aan de overzijde balanceert ze op de basalten pier. Ik neem geen risico en pak de lijn vast, zonder te glibberen zet ze weer voet aan wal.
We steken over naar het campingweitje waar ze verdwijnt in het hoge gras. Als ze opduikt heeft ze weer een flinke mol te pakken. Hè. Ze zwaait ermee in de rondte tot ze per ongeluk loslaat. De mol wordt gekatapulteerd, maar maakt een zachte landing op het verende onkruid. Thuis moet ze altijd de tuin in om op het gras te rollen. Eer ik zover ben, is ze al vertrokken.
Indian summer. Always something happening along the way. During our morning walk in de Venkoelen (a swamp area) Pop caught her first mole. She frolics the entire way ahead of us.
The walk in the afternoon leads us along the river. Almost immediatly she caught two little mice - a small snack to start with. We walk through green pastures where cut down Canadian poplars are an invitation to climb on. When I want to lift her, she already jumped and scrambled to the top. Neat.
A road block by the cove. A roaring giant machine: poplars fall as matches. The ranger is coming towards us, he wants to know everything about that cute white fox. So I did and we may pass. Pop is not impressed by the machine, nor the branches, leafs, or tree-stumps.
For the first time she runs down the hill by the bay. She goes to fast and skids into the water. She makes small bites as dogs do in fresh snow . She goes mad and runs along the waterline.
We cross the campingsite where she disappears in the high grass. As she pops up I see a big mole in her mouth. She swirls with it and by accidence the mole gets tossed, he or she makes a soft landing in springy weeds.
At home she always wants to roll in the grass, this time she goes no further than her basket. When I open the backdoor she's already in never-neverland.
Bezoek mijn website Visit my website:
www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak
1001 dog tricks and games in SPEELS